.comment-link {margin-left:.6em;}

5.5.05

 

Πασχαλιάτικα

Η Κατ. μάς επικαλέστηκε, οπότε κι εγώ (τουλάχιστον) εμφανίζομαι.

Ήθελα να γράψω κάτι αναστάσιμα, κυρίως για να τη σπάσω σ' αυτούς που νομίζουν πως η Ορθοδοξία είναι η μόνη, γνήσια και "πανυπερτέλεια" (ωραία λέξη, ε; την ανέσυρα από γραπτά του Τρεμπέλα, που για χρόνια -- πριν την εμφάνιση των παπαδιαμαντικών ζησιμομακρυγιάννηδων, των ποπ υπαρξιστών και των άρτι νικοδημικών υπεργεροντάδων -- αποτελούσε την κατ' εξοχήν φωνή της Ορθοδοξίας) εκδοχή της χριστιανικής πίστης. Αλλά μπα, ας αφήσω πασχαλιάτικα τις πολεμικές.

Άσε που από ό,τι βλέπω, οκέι, εντάξει, τις παραγράψαμε τις αθλιότητες του ανώτερου κλήρου, ορατές και αόρατες. Οπότε, τι να ασχολούμαι κι εγώ με αυτά, ε;

Κοιτώντας πίσω από την εθιμοτυπία των ημερών και την ουσία των ημερών ("ινατί με εγκατέλιπες;" -- πότε θα πάψει να με ανατριχιάζει;), μελετούσα το υπόβαθρο της καθημερινότητάς μας. "Και τι κατάλαβες;", θα μού πείτε. Τα εξής, τα οποία θα θέσω συνοπτικά (νυστάζω γαρ) και με παραδείγματα:

α. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει σοβαρότητα. Ενδεχομένως γιατί η μνήμη μας είναι κομματάκι μυωπική. Σοβαρός μπορείς να είσαι μόνον άμα θυμάσαι, κυρίως τα ρεζίλια σου. Παράδειγμα: χαιρέτησα κάποτε μία φίλη αισθητικό μπαίνοντας στο μαγαζί της και γκαρίζοντας: "Τι κάνεις; μαδάς καμμιά ταλαίπωρη;" Χοντράδα κι έλλειψη σοβαρότητας. Ελληναριό που πάντοτε στηλίτευα (υποκριτικώς, κατά τα φαινόμενα). Όντως, όμως, εκείνη την ώρα μάδαγε μια ταλαίπωρη. Χαντακώθηκα, το βούλωσα (κατάπια τη γλώσσα μου, πιο συγκεκριμένα), το θυμάμαι και εν τέλει σοβαρεύτηκα. Όπερ εστί μεθερμηνευόμενον...

β. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει αιδώς, ντροπή, τσίπα. Μπορεί κάποιος να βγει στην τηλεόραση και να βρίζει τους Εβραίους χυδαία αλλά κανείς δεν θα του αφαιρέσει το μικρόφωνο, να του ρίξει πέντε φάσκελα και να τον στείλει πίσω στον Τάρταρο με τον θείο του τον Αδόλφο. Μπορεί κάποιος να ψεύδεται δημοσία..., αλλά κανείς... Μπορεί... αλλά... Μπορεί... Μπορεί...

γ. Στην Ελλάδα όλες οι γνώμες είναι ισοβαρείς. Η άποψη του ειδικού είναι εξίσου έγκυρη με τη δική μου, άρα αλληλοεξουδετερώνονται εάν τα διανύσματά τους είναι αντίθετα, η θέση του σεισμολόγου αντισταθμίζεται αυτοδικαίως από αυτήν του χ-ψ-ω. Ο Ζάχος Χατζηφωτίου και η Σουζάνα Αντωνακάκη είναι αυθεντίες επί της πλατείας Κολωνακίου εξίσου. Φυσικώ δικαίω. Δεν λέω πως δεν μπορεί ο μη ειδικός να έχει γνώμη, αλίμονο. Ναι, μπορεί ο μη ειδικός όντως να φρονεί πως η ελληνική γλώσσα ήρθε πάνω στον δίσκο της Φαιστού από τον Σείριο, τα Κράβαρα ή το Τσουμποτσάμπο. Αλλά ο γλωσσολόγος και η γνώμη του (και δη όταν θεμελιώνεται στη σχετική έρευνα κι όχι στις ιδιωτικές πεποιθήσεις του για τους εξωγήινους και τον Αγαθάγγελο) θα έπρεπε να έχουνε περισσότερο βάρος στη συνείδηση των πολλών. Αλλά μπάαα...

Αυτά, πείτε μου τι σκέφτεστε.
Comments:
"Στην Ελλάδα όλες οι γνώμες είναι ισοβαρείς." Αργκ. Ξύνεις, ξύνεις πληγές και επέστρεψα και στη δουλειά σήμερα και δεν αντέχω. Έπεσα πάλι πάνω στον Παναγιώτη Παππά, τον διαβόητο Καθηγητή ΤΕΙ Πειραιά και άνθρωπο που λατρεύω να μισώ, στου Χαρδαβέλλα, την ώρα που μια κυρία (αν θυμάμαι καλά, ψυχολόγος;) του έλεγε ναι, να ακούσουμε την εξειδικευμένη γνώμη σας, αλλά στο αντικείμενό σας, όχι επί παντώς επιστητού - για να εισπράξει ένα θρασύτατο "Τι λέεεετε Μανδάμ!".

*sigh*
 
Τα ίδια + άλλο ένα:
Στην Ελλάδα κανείς δεν φταίει και δεν είναι υπεύθυνος για τίποτα. Για όλα φταίνει και είναι υπεύθυνοι οι άλλοι (γείτονες, γκόμενοι, Αμερικάνοι, ξένα κέντρα αποφάσεων, σιωνιστικοί κύκλοι κλπ).
 
Damsel, για άλλη μια φορά έχετε δίκιο! Μού ξέφυγε αυτό...

Helion, ας μην μπούμε στο θέμα που ανοίγετε: θα καταλήξουμε να αναστενάζουμε και να βογκάμε εν χορώ, πράγμα οπωσδήποτε αντιπαραγωγικό...
 
Νομίζω πως τα (β) και (γ) ισχύουν στην ελληνική τηλεόραση, όχι γενικά στην Ελλάδα.

Από την άλλη μπορείς να τα δεις ως by-products της γιγαντιαίας ποσότητας ανορθολογισμού που περιέχεται σε αυτή τη χώρα, από τις δεισιδαιμονίες μέχρι τους εθνικούς μύθους.

Όπου μαλάκες που πιστεύουν ό,τι να 'ναι, εκεί και μαλάκες που θεωρούν όλες τις απόψεις ισοδύναμες.
 
Φίλτατε Sraosha,
το θέτετε πολύ εύστοχα το ζήτημα! Έτσι είναι -και σωστά η δις Damsel (καραμπινάτος πλεονασμός) προσθέτει το τέταρτο υλικό της συνταγής.

Διαφωνώ με τον φίλτατο J95 ότι τα σημεία (β) και (γ) ισχύουν μόνο στην τιβού. Ένα παράδειγμα για την περίπτωση (γ)αλλά χωρίς λινκς, δεν μπορώ να τρέχω τώρα, take my word for it:

Προ μιας εβδομάδας περίπου στην Καθημερινή ο καθ. Ντούμας τα "έχωσε" στον Πα-τατούλη, ιατροχειρούργο-υφυπουργό Πολιτισμού (ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση) για τον νέο Οργανισμό του Υπουργείου που ετοιμάζει. Ο Πατατούλης του απάντησε στην ίδια εφημερίδα. Βασική διαφωνία τους η ιδέα του γιατρού να προωθήσει τη συμμετοχή στο ΚΑΣ ιδιωτών, δημάρχων, κλπ. για την αξιολόγηση της τύχης των αρχαίων...
Και ο νοών νοείτο..
 
Νομίζω πως τα (β) και (γ) ισχύουν στην ελληνική τηλεόραση, όχι γενικά στην Ελλάδα.

Δε νομίζω: "εικόνα σου είμαι, κοινωνία, και σου μοιάζω".
 
*
Για το β) και γ) κι εγώ:

β)Με παρέα μουσικών. Κουβέντα για τη διεθνή πολιτική. Αναφορά στο Ισραήλ. Εντός ολίγου οχετός χυδαίων ύβρεων κατά των Εβραίων εν γένει. Ακούγονται θεωρίες συνομωσίας. Στο τσακ να ακουστεί (μπορεί και ν' ακούστηκε, δεν θυμάμαι) ότι καλά τους έκανε ο Χίτλερ. Μιλάμε για σοβαρούς ανθρώπους. Στον τομέα τους κορυφές. Ανατρίχιασα. Είπα τίποτα; Μόνον εμμέσως και πολύ ευγενικά: ισχυρίστηκα, με χαμόγελο, ότι είμαι εβραϊκής καταγωγής και παραπονέθηκα ότι με θίγουν. Με αντιμετώπισαν κι αυτοί με χαμόγελα και συνέχισαν. Έδωσα τόπο στην οργή. Και το βούλωσα. Η μόνη δικαιολογία που διαθέτω είναι ότι είναι απίστευτα βαρετό να συμμετέχεις (οργισμένος ή νηφάλιος) σε συζητήσεις τέτοιου τύπου. Τα πέντε φάσκελα που χρειαζόταν δεν τα έριξα ποτέ.

γ) Όποιος ισχυρίζεται ότι "όλες οι γνώμες είναι ισοβαρείς" μοναχά στην ΤV, δεν έχει ακούσει γιατρό να συζητάει με μη ειδικούς σε καφενείο ("τι θες να πεις δεν θεραπεύει η ομοιοπαθητική τη λευχαιμία;") ή στο ιατρείο του ("δηλαδή δεν θα μας δώσετε αντιβίωση γιατρέ μου;") για θεραπείες. Ξέρω, όλοι έχουμε τα παράπονα μας με τους γιατρούς, αλλά διάβολε...

Ν' αγιάσει ο πένας σου Sraosha.
*
 
Συμπλήρωμα: Παρά το ότι όσα έγραψες είναι άμεσα αναγνωρίσιμα απ' όλους μας, εύστοχα δηλαδή, έχω την εντύπωση πως οι παρατηρήσεις σου αφορούν όλες τις αναπτυγμένες οικονομίες. Υπάρχει διαφορά ως προς τον βαθμό που χαρακτηρίζουν κάθε κοινωνία. Αλλά ποιος είναι σε θέση να μετρήσει τον βαθμό; Μόνο να τον διαισθανθούμε μπορούμε. Νομίζω ότι το παιχνίδι της διαφοράς (τι κάνει τελικά την ελληνική κοινωνία ελληνική; η έλλειψη τσίπας; η παντελής έλλειψη τσίπας; Η τελείως παντελής έλλειψη τσίπας;) δεν παίζεται σ' αυτά τα γήπεδα.
*
Δεν ξέρω που παν τα τέσσερα, αλλά με εμπνέεις βρε sraosha.
*
 
«Στην Ελλάδα όλες οι γνώμες είναι ισοβαρείς . Η άποψη του ειδικού είναι εξίσου έγκυρη με τη δική μου, άρα αλληλοεξουδετερώνονται εάν τα διανύσματά τους είναι αντίθετα, η θέση του σεισμολόγου αντισταθμίζεται αυτοδικαίως από αυτήν του χ-ψ-ω. Ο Ζάχος Χατζηφωτίου και η Σουζάνα Αντωνακάκη είναι αυθεντίες επί της πλατείας Κολωνακίου εξίσου. Φυσικώ δικαίω. Δεν λέω πως δεν μπορεί ο μη ειδικός να έχει γνώμη, αλίμονο. Ναι, μπορεί ο μη ειδικός όντως να φρονεί πως η ελληνική γλώσσα ήρθε πάνω στον δίσκο της Φαιστού από τον Σείριο, τα Κράβαρα ή το Τσουμποτσάμπο. Αλλά ο γλωσσολόγος και η γνώμη του (και δη όταν θεμελιώνεται στη σχετική έρευνα κι όχι στις ιδιωτικές πεποιθήσεις του για τους εξωγήινους και τον Αγαθάγγελο) θα έπρεπε να έχουνε περισσότερο βάρος στη συνείδηση των πολλών. Αλλά μπάαα...»

-----------------------------------

Xθες παρακολούθησα την εκπομπή του Χαρδαβέλλα για την ελληνική γλώσσα. Η συζήτηση δεν είχε ένα συγκεκριμένο θέμα - μάλλον ήταν εφ'όλης της ύλης, όπως γίνεται στα φόρα... Από το ένα θέμα πετάγονταν στο άλλο, χωρίς λογικό ειρμό. Στο στούντιο, μεταξύ των καλεσμένων, δεν υπήρχε ούτε ένας γλωσσολόγος. Όπως καταλαβαίνει κανείς, ειπώθηκαν οι γνωστές και χιλιοειπωμένες ανακρίβειες (π.χ. ότι η Ελληνική είναι η μητέρα γλώσσα, ότι είναι η μοναδική γλώσσα με φυσική και όχι συμβατική σχέση σημαινομένου-σημαίνοντος κ.ά. πολλά). Από την εκπομπή παρέλασαν ερασιτέχνες διαφόρων ειδών: π.χ. φιλόλογοι χωρίς γλωσσολογική γνώση (οι οποίοι είτε έλεγαν ανακρίβειες είτε δεν διόρθωναν τις ανακρίβειες των άλλων) και «ερευνητές» οι οποίοι εφαρμόζουν περίεργες μεθόδους ...για την αποκρυπτογράφηση της ελληνικής γλώσσας (ένας από αυτούς χαρακτηρίζει την Ελληνική ...ουράνια γλώσσα και ισχυρίζεται ότι έχει ανακαλύψει έναν κώδικα, με τον οποίον ερμηνεύει ετυμολογικά τις λέξεις - στην πραγματικότητα επιχειρεί εντελώς αυθαίρετες ετυμολογικές συνδέσεις με αστεία αποτελέσματα, για παράδειγμα υποστηρίζει ότι το -λ- δηλώνει πάντα το ...ηλιακό φως κ.ά. τέτοια...).

Μόνο θλίψη προκαλεί ο Άδωνις Γεωργιάδης (καλεσμένος κι αυτός στη χθεσινή εκπομπή) και η όλη στάση του. Ο εν λόγω εκδότης ισχυρίστηκε ότι η Ελληνική είναι η μητέρα της Λατινικής, πράγμα που δήθεν επιβεβαιώνεται από λατινικά χωρία που έχει συγκεντρώσει η κυρία Ευσταθίου στο βιβλίο της. Και αφού οι ξένοι το παραδέχονται, γιατί εμείς να λέμε τα αντίθετα; ... Εδώ φαίνεται η δημαγωγία του κ. Γεωργιάδη. Ποιοι ξένοι και ποιας εποχής; Και γιατί δεν συμβουλεύεται για το θέμα αυτό τους σύγχρονους γλωσσολόγους, Έλληνες και μη; Ας ρωτήσει έναν Άγγλο γλωσσολόγο αν η Ελληνική είναι η πρωτογλώσσα. Ξένος δεν είναι κι αυτός; Άρα, ας μη μας λέει ο κ. Γεωργιάδης ότι - γενικά κι αόριστα - οι ξένοι θεωρούν την Ελληνική μητέρα της Λατινικής.

Αυτά από μένα (με θλίψη για την κατάντια μερικών εκπομπών, αλλά και με την αίσθηση του χαμένου χρόνου και της ματαιοπονίας...).

ΥΓ.: αν κάποιος από εμάς τολμήσει να κάνει μια τηλεφωνική παρέμβαση σε μια τέτοια εκπομπή, στην καλύτερη περίπτωση θα αντιμετωπιστεί σαν περίεργος ή ύποπτος και στη χειρότερη σαν ανθέλληνας που πληρώνεται από σκοτεινά κέντρα, για να πλήξει τη γλώσσας μας...
 
Δημοσίευση σχολίου



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?