7.9.05
Easy like Sunday Morning...
«ΣΥΖΗΤΟΥΣΑΜΕ χθες, σε μια παρέα στη Χαλκίδα, αν θα γίνονταν τα ίδια, αν έπληττε ένας ανάλογος τυφώνας κι εμάς. Οχι! Ηταν η απάντηση. Δεν θα γίνονταν πλιάτσικο και βιασμοί. Μπορεί οι υπηρεσίες της πολιτείας να ολιγωρούσαν, να αποδεικνύονταν αδύναμες, ανίκανες, αλλά ο κόσμος θα αντιδρούσε, θα αυτοοργανωνόταν, θα αλληλοϋποστηριζόταν, θα 'παιρνε την κατάσταση στα χέρια του. Δεν θέλω να πω μεγάλες κουβέντες, αλλά εδώ είναι αναπτυγμένη και δοκιμασμένη η αλληλεγγύη· η κοινωνία διατηρεί αρχές και αξίες αναλλοίωτες. Δεν θα μπορούσε ένας οποιοσδήποτε τυφώνας να διαλύσει τον κοινωνικό ιστό, να μας βγάλει τα πιο άγρια ένστικτα, να γίνουμε αγριάνθρωποι, ζούγκλα, πλιατσικολόγοι. Ετσι νομίζω...»
Σκεφτόμουν να γράψω δύο λόγια για τη Νέα Ορλεάνη, αν και στις δύσκολες στιγμές δεν τα καταφέρνω καλά, κοιτάζω μόνο τις εικόνες που έρχονται από μακριά, μέσα στην αίσθηση της αδυναμίας μου. Εντελώς τυχαία διαπιστώνω ότι αλλού επικρατούν άλλες αισθήσεις. Της ρηχότητας, ας πούμε. Kαι της ευκολίας. Απουσιάζει. Η αίσθηση του μέτρου. «Ένας τυφώνας». Υποθέτω ότι ο κύριος Ανδρέας Ρουμελιώτης έχει συναντήσει πολλούς ταυτόχρονα και τους έχει σφίξει το χέρι, ενδεχομένως τους έχει παίξει και μπρα-ντε-φερ, ώστε να δικαιούται να γνωμοδοτεί ότι ένας οποιοσδήποτε τυφώνας δεν είναι ικανός να παραλύσει μια ολόκληρη τοπική κοινωνία χωρίς δυνατότητα αντίδρασης. Δεν υπάρχει ιδαίτερο πρόβλημα με ανέμους ταχύτητας 200 περίπου χιλιομέτρων, στη βεράντα μου φυσάει έτσι καθημερινά, άσε που είναι πιο αργοί κι από τον Flash, τι να μας πει τώρα κι ο τυφώνας. Τι να κάνει ένα τυχάρπαστο καιρικό φαινόμενο μπροστά στις αναλλοίωτες αρχές και αξίες. Αν σου πέσει μια αξία στο κεφάλι και σε περιλάβει και μια προαιώνια αρχή στο τσακ μαζεύονται τα νερά, ανασταίνονται και νεκροί, τολμώ να πω, ειδικά αν πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου και αυτοοργανωθείς σε Χάρι Πότερ. Προτιμώ να μην επέλθει μια καταστροφή παρόμοιου μεγέθους ώστε να μην χρειαστεί να δοκιμάσω στην πράξη τη συνοχή του ελληνικού κοινωνικού ιστού. Ωστόσο, επειδή το παρελθόν προσφέρει ενδείξεις τόσο για τα μεγάλα όσο και για τα κοινά, θα υπενθυμίσω ότι α) σε κανονικές συνθήκες ευδοκίμησε στη δεκαετία του ’80 το φαινόμενο που ονομάζεται «πανικός των super market», δικαιούμαι επομένως να αναρωτιέμαι πώς μπορεί άραγε να εξελιχθεί σε ακανόνιστες, β) στην τελευταία διάρρηξη του κοινωνικού ιστού στην Ελλάδα πριν από πενήντα χρόνια, (όχι σε φυσική καταστροφή σε αστικό περιβάλλον, ομολογουμένως, τέτοια δεν έχουμε ως παράδειγμα) η αναπτυγμένη και δοκιμασμένη αλληλεγγύη πήγε στα γρήγορα για τζόγκινγκ και το γυρίσαμε σε βιαιοπραγίες, και φόνους και βιασμούς εκατέρωθεν, κατά τρόπο που μετά τον Εμφύλιο η χώρα να μείνει διασπασμένη σε δύο στρατόπεδα επί τριακονταετία. Αγριάνθρωποι; Ζούγκλα; Πλιατσικολόγοι; Στα καθ’ ημάς; No way, dude. Έχουμε λόγο τιμής, ομώσει όρκο βαρύ να μην βγάζουμε ποτέ τα πιο άγρια ένστικτα σε κοινή θέα, να τα κρατάμε στον ακάλυπτο και να τα πηγαίνουμε πότε πότε βόλτα στο γήπεδο για να ξεσκάσουν, ίσως. Η αλληλεγγύη δεν είναι αποκλειστικό μας προνόμιο, εθνικό ή άλλο. Ενώ η αλήθεια είναι ότι μιλάμε με ευκολία γιατί είμαστε απλώς τυχεροί – τυχεροί και άμαθοι από καταστροφές βιβλικού μεγέθους, και προτιμώ να μείνουμε έτσι. Προσωπικά δεν θα ήθελα να βρεθώ σε μια Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα που θα αντιμετωπίζει το φάσμα των 10.000 νεκρών και την κατάρρευση της βασικής υποδομής της για να ελέγξω τις υποθέσεις εργασίας του κυρίου Ρουμελιώτη.
Comments:
<< Home
Η βασική μέριμνα του κου Ρουμελιώτη λοιπόν, δεν είναι οι καταστροφές, αλλά ότι στην δική μας χώρα, δεν θα επηρρέαζαν το επίπεδο των αρχών μας, του πολιτισμού μας, της ηθικής μας.
Καλό λοιπόν, θα ήταν να εξετάσουμε τί είναι όλα αυτά που μας ανάγουν σε «πρωτόγονους» και με ποιό τρόπο κάποιοι κατά τ΄άλλα πολιτισμένοι άνθρωποι ως τώρα, φέρονται σαν «ζώα».
Επίσης, θα ήθελα να μάθω τί έκαναν οι υπόλοιποι πολιτισμένοι άνθρωποι για τους αγριάνθρωπους της Ν.Ορλεάνης και πού την βλέπει γενικά την αλληλεγγύη μας, ακόμη και τώρα που δεν έχουμε τυφώνες.
Καλό λοιπόν, θα ήταν να εξετάσουμε τί είναι όλα αυτά που μας ανάγουν σε «πρωτόγονους» και με ποιό τρόπο κάποιοι κατά τ΄άλλα πολιτισμένοι άνθρωποι ως τώρα, φέρονται σαν «ζώα».
Επίσης, θα ήθελα να μάθω τί έκαναν οι υπόλοιποι πολιτισμένοι άνθρωποι για τους αγριάνθρωπους της Ν.Ορλεάνης και πού την βλέπει γενικά την αλληλεγγύη μας, ακόμη και τώρα που δεν έχουμε τυφώνες.
Διαβασα και 'γω το αρθρο του Ρουμελιωτη και θαυμασα την ευκολια του.
Ποσο ευκολο πρεπει να 'ναι να εχεις πιασει το κουβεντολοι με τους κολλητους σου στην Χαλκιδα και να λες 'Κοιτα βρε παιδι μου, τι ενστικτα τους βγηκανε, μα τι κοινωνια αυτη η Αμερικανικη'.Και μετα παιζεις αλλη μια παρτιδα ταβλι, και πινεις αλλο ενα ουζο.Και γραφεις και ενα αρθρο ετσι αυτοματη γραφη οπως τα αισθανεσαι βρε παιδι μου .Ετσι απλα και 'ελληνικα' γιατι στην Ελλαδα 'η κοινωνια διατηρει αξιες και αρχες αναλλοιωτες' γιατι στην Ελλαδα ενας οποιοσδηποτε τυφωνας δεν θα μπορουσε να μας διαλυσει.
Ποσο ευκολο πρεπει να 'ναι να εχεις πιασει το κουβεντολοι με τους κολλητους σου στην Χαλκιδα και να λες 'Κοιτα βρε παιδι μου, τι ενστικτα τους βγηκανε, μα τι κοινωνια αυτη η Αμερικανικη'.Και μετα παιζεις αλλη μια παρτιδα ταβλι, και πινεις αλλο ενα ουζο.Και γραφεις και ενα αρθρο ετσι αυτοματη γραφη οπως τα αισθανεσαι βρε παιδι μου .Ετσι απλα και 'ελληνικα' γιατι στην Ελλαδα 'η κοινωνια διατηρει αξιες και αρχες αναλλοιωτες' γιατι στην Ελλαδα ενας οποιοσδηποτε τυφωνας δεν θα μπορουσε να μας διαλυσει.
Μα να ασχολείσαι με τα απολιθώματα του αμπέχωνου και της αρβύλας;
Που κατέβασαν -και καλά έκαναν-τις σημαίες και ανέβασαν Helmut Newton ;
Υπογλώσσια και Cialis ανάμικτα με κόκκινο κρασί , αυτή είναι η πρέζα τους πλέον.
Σχωρεμένοι....
Δημοσίευση σχολίου
Που κατέβασαν -και καλά έκαναν-τις σημαίες και ανέβασαν Helmut Newton ;
Υπογλώσσια και Cialis ανάμικτα με κόκκινο κρασί , αυτή είναι η πρέζα τους πλέον.
Σχωρεμένοι....
<< Home
