Sraosha & Rakasha

Μίλαγα με τον Κώστα σήμερα το πρωί. Ο Κώστας είναι αριστερός στοχαστής, και δεν κάνω πλάκα (γιατί τη σήμερον ημέρα, ναούμ', οι δύο αυτοί όροι είναι μειδιαματογόνοι, ενώ ο συνδυασμός τους αέριο γέλιου -- άσε που έχει την παρενέργεια να παραπέμπει στον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ, ή όπως αλλιώς τον λένε τώρα τον artist formerly known as ΚΚΕεσ). Είχα ξυπνήσει στις έξι και, γι' αυτό και κοιτούσα τον κόσμο γύρω μου ήρεμα κι αγελαδινά. Μου έλεγε ο Κώστας για ευρωπαϊκά προγράμματα, για το αγοραίο πολιτικό ύφος, τον Τίτο ("μπλιαξ", είπα) και την αυτοοργάνωση ("όχι μπλιαξ"), το τρισκατάρατο ΠΑΣΟΚ που κατάφερε να καταστήσει συντηρητική την ελληνική κοινωνία. Σημαντικά όλα αυτά, τα λέει και το Ιστολόγιο. Μετά μου λέει καπάκι:

"Άσε, ρε [Sraosha], δεν κοιμήθηκα προχτές."
"Γιατί;"
"Ε, μα με τον Ολυμπιακό..."
"Αμάν, κι εσύ έχεις βίτσιο. Είσαι γαύρος."
"..."
"Καλά, όλοι έχουμε κάποιο βίτσιο. Εγώ να δεις."
"Εσύ τι βίτσιο έχεις;"
"Άσε, θα με απολύσουν άμα σου πω" (ήμασταν στη δουλειά).

Στην πραγματικότητα, το πρόβλημα δεν είναι (μόνο) η γαυροσύνη. Είναι που μορφωμένοι και ευφυείς άνθρωποι ασχολούνται τόσο, μα τόσο, πολύ πια με την μπάλα.

Όσο για τον ανορθόγραφο τίτλο, τον είχα δει ώς ένδειξη-προειδοποίηση στο κάλυμμα κασέτας εξωτικού (που λένε κι οι φίλοι μας οι αμερικάνοι) περιεχομένου και ήταν το μόνο που μου έβγαλε το μάτι. Αλλά από το να σου βγει το όνομα...