14.6.06
Υποσημείωση
Έχει ειπωθεί πως η φιλοσοφία δεν είναι παρά μια μακροσκελής υποσημείωση στον Πλάτωνα. Διαφωνώ.
Ταυτόχρονα, καμμιά φορά σκέφτομαι πως το ελληνόφωνο μπλογκάρισμα, αυτός ο διαρκής παφλασμός που ρέει μέσα από τις σωληνώσεις του μόνιτορ, δεν είναι παρά υποσημειώσεις σε μια χούφτα μπλογκ. Επειδή αδυνατώ εντελώς να συνεισφέρω υποσημείωση στο κείμενο στο οποίο πραγματικά θέλω, θα συνεισφέρω μία για αυτό εδώ.
Τον Λεύκιο Ζαφειρίου (συγγραφέα του βιβλίου για τον Κάλβο που ενέπνευσε τον Κουκουζέλη) τον έχω γνωρίσει προσωπικά σε ένα πάρτυ. Ξαναβρεθήκαμε και χαιρετηθήκαμε δυο-τρεις φορέα ακόμα, σχεδόν στον δρόμο. Χαμηλόφωνος. Λιγομίλητος. Είναι φιλόλογος.
Σωστός πατριώτης: πάει και διδάσκει φιλολογικά στον Βορρά της Κύπρου, στα λιγοστά παιδιά των εγκλωβισμένων του Ριζοκαρπάσου, στην άλλη άκρη της ΕΕ, στο χωριό με τους χωροφύλακες που κοιτάνε βλοσυρά και στη φτώχεια.
Ο Ζαφειρίου μάλλον αντιπαθεί αθόρυβα τον Σολωμό, μου είπε πως τον θεωρεί υπερεκτιμημένο. Ο Κάλβος, ένα φτωχαδάκι χωρίς στον ήλιο μοίρα και χωρίς ιδιόκτητο φιλολογικό σαλόνι για να διαβάζει τα σπαράγματά του, ένας 'ηττημένος' καρμπονάρος, έμεινε στη σκιά του Κόντε Νιόνιου. Αν και έχετε καταλάβει τι είναι ο Κόντες για μένα, σιώπησα για να μην τον ενοχλήσω, άλλωστε είχα περισσότερα να μάθω από αυτόν για τον Κάλβο παρά εκείνος για τα γούστα μου. Για τέτοιον άνθρωπο μιλάμε: αποτραβηγμένο, ίσως κάπως αλλόκοτο: καλβικό μάλλον.
Αφού μίλησα μαζί του σκέφτηκα πως έχουμε πήξει ('χτικιάσει', θα έλεγε ο Σεφέρης) στους μιμητές του Σολωμού, κακοχυμένους λουκουμάδες εμαγιέ μεγαλείου, και μάς λείπουν οι Κάλβοι -- ή κάπως έτσι, τέλος πάντων. Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι. Δεν ξέρω.
Ταυτόχρονα, καμμιά φορά σκέφτομαι πως το ελληνόφωνο μπλογκάρισμα, αυτός ο διαρκής παφλασμός που ρέει μέσα από τις σωληνώσεις του μόνιτορ, δεν είναι παρά υποσημειώσεις σε μια χούφτα μπλογκ. Επειδή αδυνατώ εντελώς να συνεισφέρω υποσημείωση στο κείμενο στο οποίο πραγματικά θέλω, θα συνεισφέρω μία για αυτό εδώ.
Τον Λεύκιο Ζαφειρίου (συγγραφέα του βιβλίου για τον Κάλβο που ενέπνευσε τον Κουκουζέλη) τον έχω γνωρίσει προσωπικά σε ένα πάρτυ. Ξαναβρεθήκαμε και χαιρετηθήκαμε δυο-τρεις φορέα ακόμα, σχεδόν στον δρόμο. Χαμηλόφωνος. Λιγομίλητος. Είναι φιλόλογος.
Σωστός πατριώτης: πάει και διδάσκει φιλολογικά στον Βορρά της Κύπρου, στα λιγοστά παιδιά των εγκλωβισμένων του Ριζοκαρπάσου, στην άλλη άκρη της ΕΕ, στο χωριό με τους χωροφύλακες που κοιτάνε βλοσυρά και στη φτώχεια.
Ο Ζαφειρίου μάλλον αντιπαθεί αθόρυβα τον Σολωμό, μου είπε πως τον θεωρεί υπερεκτιμημένο. Ο Κάλβος, ένα φτωχαδάκι χωρίς στον ήλιο μοίρα και χωρίς ιδιόκτητο φιλολογικό σαλόνι για να διαβάζει τα σπαράγματά του, ένας 'ηττημένος' καρμπονάρος, έμεινε στη σκιά του Κόντε Νιόνιου. Αν και έχετε καταλάβει τι είναι ο Κόντες για μένα, σιώπησα για να μην τον ενοχλήσω, άλλωστε είχα περισσότερα να μάθω από αυτόν για τον Κάλβο παρά εκείνος για τα γούστα μου. Για τέτοιον άνθρωπο μιλάμε: αποτραβηγμένο, ίσως κάπως αλλόκοτο: καλβικό μάλλον.
Αφού μίλησα μαζί του σκέφτηκα πως έχουμε πήξει ('χτικιάσει', θα έλεγε ο Σεφέρης) στους μιμητές του Σολωμού, κακοχυμένους λουκουμάδες εμαγιέ μεγαλείου, και μάς λείπουν οι Κάλβοι -- ή κάπως έτσι, τέλος πάντων. Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι. Δεν ξέρω.
Comments:
<< Home
Να πω την αμαρτία μου βρίσκω τον Κάλβο αφάνταστα υπερτιμημένο.
Δεν μπορώ να ξεπεράσω την αίσθηση ότι επιβλήθηκε από τη γενιά του 30 (άντε και τον προπάτορά τους τον Παλαμά), με τις διαλέξεις του Ελύτη και του Σεφέρη (ο πρώτος μάλιστα δεν δίστασε να δει και υπερρεαλιστικά στοιχεία στον Κάλβο!).
Πάντα κατά τη γνώμη μου, η περίπτωση του Κάλβου θα μπορούσε να είναι ιδανική περίπτωση μελέτης της πρόσληψης ενός ποιητή από τους μεταγενέστερούς του ομότεχνους, και κυρίως πώς τον διάβασαν αυτοί, ανάλογα με τη δική τους ποιητική.
Δεν μπορώ να ξεπεράσω την αίσθηση ότι επιβλήθηκε από τη γενιά του 30 (άντε και τον προπάτορά τους τον Παλαμά), με τις διαλέξεις του Ελύτη και του Σεφέρη (ο πρώτος μάλιστα δεν δίστασε να δει και υπερρεαλιστικά στοιχεία στον Κάλβο!).
Πάντα κατά τη γνώμη μου, η περίπτωση του Κάλβου θα μπορούσε να είναι ιδανική περίπτωση μελέτης της πρόσληψης ενός ποιητή από τους μεταγενέστερούς του ομότεχνους, και κυρίως πώς τον διάβασαν αυτοί, ανάλογα με τη δική τους ποιητική.
# posted by 
: 14/6/06 20:46
: 14/6/06 20:46
Αγαπητέ Σρά κατά το Σε,
Ο γάτος σας ροχαλίζει;;;
…Κύπρον ου μ’ εθέσπισεν…
Στο κάτω της γραφής όλο το ζήτημα είναι αν αυτός ο παράξενος τόπος, που λές και λέω, θα εξακολουθήσει να είναι παράξενος και ενδιαφέρων με τους Άνυτους, τους Λύκωνες, τους Αλκιβιάδηδες, τους Ψελλούς, τους Φτωχοπροδρόμους, τους Σολωμούς, τους Κάλβους, τους Μακρυγιάννηδες, ή τους Θεόφιλους (δε μιλώ για τέχνη τώρα) και κάπου κάπου μια ίσια φωνή, γραμμή ή ψυχή( όπως θές πέστο) σαν του Αισχύλου ή σαν του Σωκράτη (σκέπτομαι τον άνθρωπο και όχι την κριτική των ιδεών ή την μεγαλοφυία) ή θα μας τον καταντήσουν ένα τι σαν αδιάφορη κονσέρβα.
Μας τσίμπησε τι φταίγαμε κι εμείς
Η λεπτολόγα μέλισσα της παρακμής.
Γειά χαρά
Γεώργιος
Ο γάτος σας ροχαλίζει;;;
…Κύπρον ου μ’ εθέσπισεν…
Στο κάτω της γραφής όλο το ζήτημα είναι αν αυτός ο παράξενος τόπος, που λές και λέω, θα εξακολουθήσει να είναι παράξενος και ενδιαφέρων με τους Άνυτους, τους Λύκωνες, τους Αλκιβιάδηδες, τους Ψελλούς, τους Φτωχοπροδρόμους, τους Σολωμούς, τους Κάλβους, τους Μακρυγιάννηδες, ή τους Θεόφιλους (δε μιλώ για τέχνη τώρα) και κάπου κάπου μια ίσια φωνή, γραμμή ή ψυχή( όπως θές πέστο) σαν του Αισχύλου ή σαν του Σωκράτη (σκέπτομαι τον άνθρωπο και όχι την κριτική των ιδεών ή την μεγαλοφυία) ή θα μας τον καταντήσουν ένα τι σαν αδιάφορη κονσέρβα.
Μας τσίμπησε τι φταίγαμε κι εμείς
Η λεπτολόγα μέλισσα της παρακμής.
Γειά χαρά
Γεώργιος
Έχει ειπωθεί πως η φιλοσοφία δεν είναι παρά μια μακροσκελής υποσημείωση στον Πλάτωνα
Η μπουρδολογία πάντως, σίγουρα.
Η μπουρδολογία πάντως, σίγουρα.
"δεν είναι παρά υποσημειώσεις σε μια χούφτα μπλογκ"
Στην πραγματικότητα κάθε ιστολόγιο δεν είναι παρά υποσημείωση στον εκάστοτε Ιστολόγο. Κι αυτός, με τη σειρά του, μια μακροσκελής υποσημείωση στον Πλάτωνα, ο οποίος δεν είναι παρά μια υποσημείωση στον Τζευναϊντιφάιβ.
Ο οποίος ελπίζω να χαμογελάσει...
Στην πραγματικότητα κάθε ιστολόγιο δεν είναι παρά υποσημείωση στον εκάστοτε Ιστολόγο. Κι αυτός, με τη σειρά του, μια μακροσκελής υποσημείωση στον Πλάτωνα, ο οποίος δεν είναι παρά μια υποσημείωση στον Τζευναϊντιφάιβ.
Ο οποίος ελπίζω να χαμογελάσει...
Προδότη Sraosha, μόνο Καβάφη επιτρέπω εδώ μέσα. Μη γράψω καμιά μακροσκελή υποσημείωση στη 'Σατραπεία'...
Δημοσίευση σχολίου
<< Home
