.comment-link {margin-left:.6em;}

24.7.06

 

Λιβανέζικα

Κάποιες σκέψεις που μοιράστηκα κατ' ιδίαν με τον Κουκουζέλη και μετά είπα να τις βγάλω και παραέξω.

α. Διάβασα εδώ (μέσω Λοξία) για τις εγκλωβισμένες σριλανκέζες στον Λίβανο και έφριξα. Μέχρι πριν μήνες έτσι ήταν επισήμως και στην Κύπρο: η δούλα-υποζύγιο (η οικιακή βοηθός) και η ξένη πόρνη (μπαρδόν: η 'καλλιτέχνιδα') άφηναν τα διαβάτηριά τους στα χέρια του εργοδότη, ενώ αλλαγή εργοδότη κανονικά σήμαινε απώλεια βίζας, ιδίως για τις οικιακές βοηθούς (τις άλλες κάπως τις βόλευαν). Για την Ελλάδα δεν ξέρω, το ψάχνω.

β. Σκέφτομαι τους εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους πρόσφυγες των λιβανέζικων καταυλισμών στους οποίους ο Λίβανος (ή οποιοσδήποτε άλλος) δε δίνει διαβατήρια, για να μην ξεφεύγουν κατά την εκάστοτε κατακρεούργηση. Αυτοί οι επισήμως απάτριδες δεν έχουν καμμία επιλογή, αλλά τι σημασία έχει: έτσι κι αλλιώς τους έχει όλους κερδίσει η τρομοκρατία...

γ. Η Χεζμπολλά είναι κόμμα με λαϊκά ερείσματα μέσα στο Λίβανο (έχουν 25 από τις 64 έδρες που αντιστοιχούνε στους μη-χριστιανούς) -- αν και δε θα ήμουνα πια τόοοσο γλυκός μαζί της όσο ο Τάλως: οπλισμένοι φανατικοί είναι. Ελάτε να φανταστούμε τώρα το εξής: να θύμωνε η Ελλάς με το ΒΜΡΟ επειδή απήγαγε δύο φαντάρους μας από το φυλάκιο του Νεστορίου (μέσα στο δάσος, έχει και αρκούδες) και να βομβάρδιζε τη (Δημοκρατία της) Μακεδονία(ς) ανηλεώς, με έμφαση στις υποδομές αλλά και σε κατοικημένες περιοχές, ιδίως σε αυτές όπου, λ.χ., το ΒΜΡΟ βγάζει βουλευτές. Αλλά τέτοια δε γίνονται εδώ, ε;

Τα παραπάνω είναι σκέψεις απλώς, για πιο ουσιώδη πληροφόρηση και για να σχηματίσετε γνώμη, όπως πάντοτε, άντε στον Τάλω.
Comments:
Νομίζω passenger ότι στην περίπτωση που αναφέρεις οι στραταίοι του Ισραήλ θα έβρισκαν έναν έντεχνο τρόπο να επαναλάβουν τη λύση της Σάμπρα και Σατίλα, όπως το 1982.

Δύσκολοι καιροί για buffer states. Πέρυσι, με αφορμή την αποχώρηση των συριακών στρατευμάτων από το Λίβανο ακούγαμε πάλι κάτι αφέλειες για "cedar revolution" και "δημοκρατία στη Μέση Ανατολη". Μεταξύ τύρου και αχλαδιού (Συρίας και Ισραήλ) οι κέδροι αποδεικνύονται τσένταρ...

Η κατάντια του Σιμόν Πέρες αξίζει μιας υποσημείωσης κάπου.
 
Είχα σκοπό να κλείσω με τη δήλωση αλλά ας το κάνω αντίστροφά. Θεωρώ ότι αυτό το αίσχος πρέπει να σταματήσει αμέσως, δεν είναι δυνατόν να ισοπεδώνεται μια χώρα για να αφοπλιστεί μια τρομοκρατική οργάνωση, μια χώρα που μόλις είχε αρχίσει να παίρνει μια ανάσα.

Δε συμμερίζομαι τη λογική σας, Σραόσα. Το ζήτημα δεν είναι ότι απήχθησαν δύο στρατιώτες. Αν ακολουθήσουμε τη λογική αυτή, τότε θα πρέπει να προσδιορίσουμε τον αριθμό των στρατιωτών που θα έπρεπε να έχουν απαχθεί ώστε να υπάρχει μια αναλογία στην αντίδραση... Ακόμη κ αν θέλαμε να αρχίσουμε τις σοφιστείες, πάλι το επιχείρημα έβγαινε off. Ναι, για το Ισραήλ αναλογικά, σε αριθμούς, δυο στρατιώτες είναι πάρα πολλοί.

Το πρόβλημα δεν είναι οι δυο στρατιώτες ούτε ο αριθμός των βουλευτών της Χεζμπολλά. Το πρόβλημα είναι το μέγεθος της απειλής. Από τη στιγμή που οι Σύριοι αποχώρησαν από το Λίβανο οι αντάρτες της Χεζπολλά παραμένουν η μεγαλύτερη ένοπλη δύναμη στα σύνορα του Ισραήλ. Τελείωσε.

Δεύτερον, αυτό αφορά σε αυτούς που κόπτονται υπέρ των αποφάσεων του ΟΗΕ κ του Διεθνούς Δικαίου. Ο ΟΗΕ με απόφασή του έχει ζητήσει τον αφοπλισμό όλων των ένοπλων ομάδων στο Λίβανο κ φυσικά, ποιος είναι σε θέση να αφοπλίσει τη Χεζμπολλά;

Γελάω γιαυτά που διαβάζω για τον οπλοστάσιο της οργάνωσης στα διάφορα ιστολόγια. Έχουν λέει στρακαστρούκες έναντι του πλήρως εξοπλισμένου ισραηλινού στρατού. Αυτά, μόνον στα ελληνικά ιστολόγια τα διαβάζει κανείς. Φυσικά, δεν τίθεται θέμα υπεροπλίας αλλά δεν είναι άοπλη η Χεζμπολλά! Είναι ένας υπολογίσιμος εχθρός για το Ισραήλ κ με δεδομένο ότι καμία οργάνωση παλαιστινιακή δεν αναγνωρίζει την ύπαρξή του, δεν θα κάτσει κ με σταυρωμένα τα χέρια.

Μιας κ κάνουμε υποθέσεις, Ρακάσα, εγώ υποθέτω πως αν δεν υπήρχε κάλυψη από τον Τύπο δεν θα γινόταν τίποτε γιατί τότε οι Ισραηλινοί δεν θα είχαν το άγχος να φανούν μαχητικοί στα μάτια του αραβικού κ του υπόλοιπου κόσμου.
 
Το ζήτημα δεν είναι ότι απήχθησαν δύο στρατιώτες, συμφωνώ απολύτως. Χρησιμοποίησα το σόφισμα του ΒΜΡΟ για να φέρω πιο κοντά μας μια κατάσταση και για να υποδείξω

α) πως, για τα πολεμοκάπηλα μέσα, και για ένα λεονταρίζοντα λαό, η απαγωγή στρατιωτών αποτελεί πραγματικό ζήτημα (και δη στη μετά Ηλιάκη εποχή)

β) πως σε μια ομόλογη περίπτωση οι "αντισιωνιστές" (δηλαδή αντισημίτες, έτσι;) και κοπτόμενοι περί τα δίκαια των λαών Έλληνες θα έβλεπαν τα πράγματα πολύ διαφορετικά από ό,τι τώρα.

Για να ξεκαθαρίσω ακόμα περισσότερο τη "λογική" μου:

1) H αδικαιολόγητη, συντριπτική και βάρβαρη μαζική επίθεση κατά του Λιβάνου και κατά της Γάζας εκ μέρους του Ισραήλ είναι καταδικαστέα, τελεία.

2) Η στάση των διάφορων δυνάμεων (συμπεριλαμβανομένης και της επίσημης Ελλάδας) είναι κυνική, χυδαία και εντέλει κατάπτυστη.

3) Η αντίδραση της ελληνικής κοινής γνώμης (με πολλές λαμπρές εξαιρέσεις) είναι φιλτραρισμένη μέσα από τα πάγια αντισημιτικά της κόμπλεξ και εντελώς επιλήσμων των δικών της πολεμοχαρών αντανακλαστικών σε ομόλογες (όχι 'παρόμοιες') περιπτώσεις. Ίμια;

(Τώρα που τα έκανα μπροσούρα κνίτικη δε νομίζω να χωράν επιπλέον αμφιβολίες. Μάλλον πρέπει να επιστρέψω στα ομηρικά πέδιλα και ζώνες και τη μπανιέρα των Φαιάκων.)

Ναι, η κατάντια του Πέρες είναι θλιβερή. Αν στην Ελλάδα οι επιλογές εξουσίας είναι μεταξύ ενός μελητή ανίκανου που κρέμεται από το πολιτικό κόστος και ενός αδέξιου αμλετίσκου που θέλει να γίνει δημαγωγός και δεν του βγαίνει (και του τρομακτικού πλέον ΚΚΕ -- χάχα), το δυστυχισμένο το Ισραήλ κυβερνάται από συμμοριάρχες πια.
 
με δεδομένο ότι καμία οργάνωση παλαιστινιακή δεν αναγνωρίζει την ύπαρξή του, δεν θα κάτσει κ με σταυρωμένα τα χέρια
Αυτό δεν είναι ακριβές. Από το 1993 το PLO αναγνωρίζει το Ισραήλ. Επίσης, λίγο καιρό πριν από την εισβολή στην Γάζα, ήταν σαφές πως και η Χαμάς ήταν έτοιμη να αναγνωρίσει το Ισραήλ (στα προ του 1967 σύνορά του), έστω και διστακτικά. Ας πούμε πως μετά από την μανιώδη επίθεση στην Γάζα, αυτή η προοπτική έχει μετατεθεί για το απώτερο μέλλον.

Τώρα για τις αποφάσεις του ΟΗΕ (την 1559) το Ισραήλ δεν έχει ακριβώς το δικαίωμα να κόπτεται περί αυτών.

Όσο για την τρομοκρατική Χεζμπολλάχ, να μου επιτρέψετε να διαφωνήσω, η Χεζμπολλάχ (για την οποία θα μπορούσε να πει κανείς τα μύρια όσα), δεν γνωρίζω να έχει αποδεδειγμένα βάλει στο στόχαστρο Ισραηλινούς αμάχους *πριν* από την τελευταία επίθεση του Ισραήλ (μπορεί να κάνω λάθος, διορθώστε με). Η αναφορά της Wikipedia για τις τρομοκρατικές επιθέσεις της Χεζμπολλάχ, δεν περιέχει ούτε μια ενέργεια την ευθύνη της οποίας να έχει αναλάβει η οργάνωση. Η Χεζμπολλάχ χτυπά κυρίως στρατιωτικούς στόχους - και στο βαθμό που το Ισραήλ κατέχει Λιβανέζικο έδαφος δύσκολα θα μπορούσε αυτό να θεωρηθεί "τρομοκρατικό". Ειρήσθω εν παρόδω, ένας κανονικός τρομοκράτης, ο Ζαρκάουι, θεωρούσε, λέει, την Χεζμπολλάχ ως ασπίδα που προστατεύει το Ισραήλ...

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Χεζμπολλάχ ή ο Λίβανος ποτέ δεν εισέβαλαν και δεν κατείχαν το Ισραήλ. Το Ισραήλ αντίθετα επέβαλε μια αιματηρότατη κατοχή *που έκανε την Χεζμπολλάχ αυτό που είναι σήμερα* - όπως οι σημερινές αγριότητες θα την δυναμώσουν περαιτέρω.

Είναι νομίζω σαφές σε όλους (και στην ηγεσία του Ισραήλ) ότι μόνο αν το Ισραήλ υποχωρήσει πλήρως στα πριν το 1967 σύνορά του, αν αποχωρήσει δηλαδή από όλα τα κατεχόμενα, όπως απαιτούν επανειλημμένες αποφάσεις του ΟΗΕ, μπορεί να υπάρξει ειρήνη στην περιοχή. Έχω την σαφή αίσθηση πως αυτό δεν είναι αποδεκτό από την ηγεσία του. O καθηγητής Juan Cole, εξηγεί νομίζω διαυγέτστα τα κίνητρα, τις αφορμές και την παράνοια πίσω από τα τελευταία γεγνότα.
 
@Αθήναιος: Αν θεωρείτε ότι για να καταπαύσουν οι συγκρούσεις αρκεί να αποσύρουμε τους δημοσιογράφους, μάλλον δαιμονοποιείτε το σαμάρι...
 
Akoma thliveroteri i katantia tou polla yposxomenou Peretz.


Stelios
 
Δημοσίευση σχολίου



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?