Sraosha & Rakasha

Όλα τα στραβά του κόσμου μπορεί να τα έχει ο Έλληνας, αλλά, α, πάνω απ' όλα δε σοκάρεται. Με τίποτα. Μα με τίποτα. Δεν είμαστε αμερικανάκια εμείς, να βλέπουμε ένα αρχιδάκι εδώ, ένα βυζί εκεί, ένα καπούλι ξέσκεπο, δυο καπούγια να διαγράφονται και -- απ! -- αμέσως να κοκκινίζουμε και να μαγκωνόμαστε. Όχι ρε. Είμαστε αλάνια, διαλεχτά παιδιά μέσα στην πιάτσα. Είμαστε λεβέντες. Και λεβέντισσες. Είμαστε εξοικειωμένοι με τη ζωή και τα στραβά της, το σεξ και τα υγρά του, την παιδεία και τα λάθη της, τη μουσική και τη Δάρρα της. Είμαστε απελευθερωμένοι. Είμαστε παιδιά της Ορθοδοξίας και της Αριστεράς, της Ανατολής και της Μεσογείου. Έχουμε ερωτική θεολογία και ιερά πηδηματογραφία. Αγαπάμε τους σαμάνες και τους Αβορίγινες.

Πλατειάζω όμως.

Μετά την ανακήρυξή μου σε επίσκοπο με πρωτοβουλία του Μπατζανάκη (ευχαριστώ, θα ανταποδώσω μόλις έρθω εις τα ίδια), αναρωτήθηκα φωναχτά με βάση τις παραπάνω σκέψεις, διαπιστώσεις και αναστοχασμούς εάν πρέπει να βάλω τσόντες στο μπλογκ. Για να γιορτάσω τον Ελληνισμό και τον Ιθυφαλλισμό, για να ατσαλώσω τσουτσούνια, για να λιπάνω κόλπους και να ανορθώσω (όσο μπορώ) χαλαρά ήθη και θηλές.

Μια κουρούνα (απ' αυτές που είναι μαύρες κι έρχονται ογλήγορα) μου είπε:

Kourouna: Να βάλεις
me: Χάχαχαχαχαχαχαχα!
Kourouna: τι γελάς, βρε?
me: (Θα με ενισχύσετε σε αυτή μου την προσπάθεια, όμως;)
Kourouna: ξέρεις τι έχει να γίνει έτσι και... βάλεις εσύ τσόντες στο μπλογκ?
me: Τι; τι;
Kourouna: αρχικώς θα έχουμε λιποθυμίες από την άλλη, θα σε εκτιμήσουν περισσότερο κάποιοι που μέχρι τώρα σε θεωρούσαν μόνο σοβαρό
me: Εγώ πάλι το βλέπω ως ντανταϊστικό εγχείρημα, ένα Aktionsart, ένα κατιτίς (και γιατί δε με εκτιμούν όσοι νομίζουν πως είμαι μόνο σοβαρός;)
ε;
ε;
Kourouna: αυτά να τα πεις στον Γκουσγκούνη όταν θα αρχίσει να σε διαβάζει. τα περί ντανταϊσμού. επίσης, είπα ότι θα σε εκτιμήσουν περισσότερο, όχι ότι δε σε εκτιμούν. αυτό σου επιτρέπω να το βάλεις και στο μπλογκ

Μετά από τέτοια ταλλεϋράνδικη επιχειρηματολογία, εγώ τι να αντιτείνω; Τι δισταγμούς να έχω; Πώς να αναλογιστώ πολιτικό κόστος; Θέτω λοιπόν την ερώτηση, την οποία ως πολίτες της μπλογκοκολλεχτίβας καλείστε να απαντήσετε στα σχόλια:

Δέχεστε να ποστάρω περιεχόμενο ερωτικού-πορνογραφικού περιεχομένου;

Μόνον επώνυμα (χεχέ) σχόλια-ψήφοι θα γίνουνε δεκτά ως έγκυρα.

Βεβαίως, ο Rakasha έχει βέτο. Όμως, όπως κάθε συνετός και νουνεχής ηγέτης, θα το χρησιμοποιήσει με σύνεση και φειδώ, αν όχι με περίσκεψη κι αιδώ.

Τέλος, παρότι ως συμβασιλέας αυτού του μπλογκ (α λα Σπάρτη) έχω θεσμικό ρόλο, ωστόσο παράλληλα δικαιούμαι, ως άλλος Τάσσσος, να έχω άποψη επί του κρίσιμου αυτού θέματος, Αντί όμως προτροπής ή δόλιων δακρύων προς στους ψηφοφόρους, ευθαρσώς υψώνω τη γροθιά και στεντορείως κραυγάζω:

Ζήτω ο ορθόδοξος Έλλην Ανδρέας Εμπειρίκος!

Ζήτω τα κολλάζ του εθνικού Ελύτη με τις σουηδέζες του Αιγαίου!

Τέλος:

Λαέ γερά, μη σκύβεις το κεφάλι
ο μόνος τρόπος είναι με δάχτυλο και πάλι.

Ώρα τώρα να μιλήσει η λαϊκή ετυμηγορία.