.comment-link {margin-left:.6em;}

16.10.06

 

Σφίξιμον

στον Μίστερ Φώλιο

η ελληνική αριστερά παιδιόθεν χαρακτηρίζεται από ένα έντονο σφίξιμο κι ερύθημα, από σφοδρή αδυναμία να χαρεί, "να τελειώσει και να το φχαριστηθεί" -- που έλεγε κι ο Νιόνιος ενώ εισερχόταν από την κομνήνεια αναγέννησή του στην υστεροβυζαντινή περίοδό του.

Δεν μπορεί να χαρεί, δεν μπορεί· πάει και τελείωσε: έβλεπε σινεμά στις μάντρες του '60 και στηλίτευε την απουσία κοινωνικής κριτικής και επαναστατικών μηνυμάτων, ερωτευόταν τη δεκαετία του '70 (αφάνα τα εφηβαία, φούντα οι μασχάλες) και τη χάλαγε η μπουρζουάδικη ροπή των περισσότερων σεξουαλικών πρακτικών, εξεγειρόταν το Πολυτεχνείο και τη φαγούριζε η απουσία ξεκάθαρης πολιτικής γραμμής, έπεσε η Χούντα και θρηνολογούσε την παλινόρθωση του αστικού κράτους, πήγαινε στις ντίσκο και τις έβρισκε απολιτικές. Και πάει λέγοντας.

Όλοι οι βικτωριανισμοί ίδιοι είναι, και στην καταπίεση και στην υποκρισία τους -- μόνον η αφορμή της ενοχής αλλάζει.
Comments:
...προσυπογράφω!
 
σωστός!
 
Δεν είναι καιρός να εφεύρουμε νέες ετικέτες; Το 2500 μ.Χ ακόμα για αριστερά και δεξιά θα μιλάμε;Είναι πως να το πούμε, πασέ (δεν ξέρω την ορθογραφία της λέξης στα γαλλικά όπως θα καταλάβατε)

Αυτό μεταξύ σοβαρού και αστείου.
 
Δημοσίευση σχολίου



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?