.comment-link {margin-left:.6em;}

14.6.07

 

Κακό τριπάκι

(ψύχραιμοι, προσπεράστε)

Περικοπή, εκ του Πετεφρή:

Αυτοί που προσπαθούν να σπάσουν τα στερεότυπα, λειτουργούν κυρίως με κριτήρια εικαστικής συνείδησης [...] Σε αυτά, προσθετέες οι αντιλήψεις περί συγγραφής άρθρων και σχολίων από τον έξω κόσμο, από τον κάτω κόσμο, από τον κόσμο των εφημερίδων, από τον κόσμο του βιβλίου, από τον κόσμο των συνθημάτων, ακόμη και από τα στριπάκια που ρέουν κάτω από την τηλεοπτική εικόνα, αλλά και από την διαφήμιση.

[...]

['Ε]γινε ένας εμφύλιος στην Ελλάδα. Ξέρεις γιατί έγινε της μάμαλης και διαστρεβλώθηκε ακόμη και η σχέση νικητών και ηττημένων; επειδή τσακώθηκαν μεταξύ τους αγρότες και κανένας άλλος. Δηλαδή η γραμματοσειρά ήταν ίδια: τόσο ο δεξιός, όσο και ο αριστερός μπαμπάς, λόγου χάρη, πίστευαν ότι ο γιός τους όταν γαμεί, είναι παιδαράς, ενώ η κόρη τους, όταν γαμιέται, είναι πουτάνα. Και οι δύο "μαχητές" θα πάθαιναν έμφραγμα άν η κόρη τους έφερνε έναν γύφτο γιά γαμπρό. Αστα τα υπόλοιπα: όταν κοινωνικώς οι άνθρωποι μοιάζουν, και προσκυνάνε τις ίδιες αρχές, δεν χρειαζεται να μιλάμε γιά πολιτική. Και μάλιστα γιά την ανατροπή της.

(η υπογράμμιση δική μου)
Όλη μέρα χτες σκεφτόμουνα την παραπάνω περικοπή. Μετά πήγα για μπύρες με κάτι συναδέρφους. Κοιτούσα τον κοσμάκη στο ροκόμπαρο και ξαφνικά με χτύπησε μια εικόνα σαν κακό τριπάκι: είδα (ή νόμισα ότι είδα) όλα τα ελληνικά σπίτια όπου έχω μπει, όλα αυτά τα αναρίθμητα σπίτια όπου δεν υπάρχει βιβλίο ούτε για προσάναμμα.

Πριν από λίγο μιλούσα μ' έναν φίλο (η περικοπή ακόμα στο μπάσσο κοντίνουο, έτσι;) και του λέω ότι όλοι σκέφτονται πια το ίδιο, ότι δεν έχουμε counterculture στην Ελλάδα. Οι 'διανοούμενοι' (όλοι τους οργανικοί) είναι υπηρέτες της κρατούσας ιδεολογίας, η διαφθορά επιβραδύνει την ανάπτυξη και συντελεί στην εξάπλωση της φτώχειας κι εμείς καυλώνουμε για τη Μακεδονία και την Πάνια ή κοροϊδεύοντας τη Θώδη.

Στο μεταξύ μας δουλεύουνε ψιλό γαζί.

Αλλά πώς να μη μας δουλέψουν; Αφού όλοι σκέφτονται το ίδιο και ελάχιστα -- έτσι παντού, όμως αλλού υπάρχει και counterculture. Βγαίνει ο άλλος και σου λέει: "κοίτα, αυτό που βλέπεις μαύρο, είναι άσπρο". Ενδεχομένως λένε παπαριές. Όμως δε σκεφτονται όλοι το ίδιο, δε λένε όλοι τα ίδια.

Στην Ελλάδα, μέχρι και αναρχικοί πυρήνες της Σαλονίκης συμπορεύονται με το ΚΚΕ. Το οποίο συμπορεύεται με ξέρετε ποιους. Οι οποίοι συμπορεύονται γενικώς.

ήμουνα χτες
πού ήμουνα;
α ναι
σε ένα μπαρ
μπεκρόπινα
και μου ήρθανε σε όραμα τα σπίτια των Ελλήνων
που δεν έχουνε μέσα βιβλία ούτε για δείγμα
το έχεις προσέξει;
σαν κακό τριπάκι με χτύπησε
μόνον εγκυκλοπαίδειες
και ο Θαυμαστός Κόσμος των Ζώων

Το βλέπεις παντού
και στους μπλογκάδες:
Ό,τι ξέρουν είναι από το ίντερνετ και το χαζοκούτι
άντε και το Βήμα...

Μετά περιμένουμε μετά κρίση και νουνέχεια και εγρήγορση.

Τα σπίτια μας δεν έχουνε βιβλία.

(ψύχραιμοι, αγνοήστε)
Comments:
Κατάθλιψη...

(είναι αληθές, άρα φέρει κατάθλιψη)
 
Χμμμ πώς ορίζεις το counterculture;

Θέλω να πω, γιατί αυτοί εδώ δεν είναι counterculture;

Κι αν ένα από τα κριτήρια είναι η ύπαρξη κρίσιμης μάζας, αναρωτιέμαι πού υπάρχει counterculture.
 
Με τους ορισμούς δεν τα πάω πολύ καλά, είμαι λίγο ανεπιστημόνιστος, βλέπετε.

Τέλος πάντων, εγώ πάλι κάτι τέτοιο και κάτι τέτοιο είχα στον νου μου.
 
Άμα δεν σας αρέσουν οι ορισμοί, προσπαθείστε να βρείτε τις διαφορές ανάμεσα στην αντί-κουλτούρα που προτείνετε και αυτή που προτείνει ο κ. Γιώργος.
Οι μεν ασχολούνται με την τέχνη ( μόνο; ), οι δε με την πολιτική. Είναι διαφορετικά πράγματα, κατά την άποψή σας; Κάποια άλλη διαφορά που έχετε υπ' όψιν σας;

Τα σέβη μου
 
Ελπίζω να μην υπονοείτε κάτι οριστικό με το αντίο στο επόμενο, κλειστό για σχόλια, ποστάκιον.
 
Επιτρέψτε μου μια μικρή παρέμβαση. H counterculture δεν ισοδυναμεί με την αντίθετη άποψη ή την πρωτότυπη άποψη. Οι συντελεστές του e-rooster είναι άνθρωποι που διακρίνονται για την πρωτότυπη αποψή τους. Αλλά αν παρατηρήσετε τα ονόματα και τις ιδιότητές τους, θα δείτε ότι είναι σχεδόν όλοι σημαίνοντες παράγοντες του δημόσιου βίου. Ενδεχομένως να σκέφτονται διαφορετικά από το mainstream, δεν αποτελούν όμως μέρος μιας αντικουλτούρας, καθώς δεν διακρίνονται από τη ριζική αντίθεση που εκφράζει, για παράδειγμα, ο Noam Chomsky στην κυρίαρχη αμερικανική πολιτική ιδεολογία.
 
Αντικουλτούρα είναι σαφές από τη λέξη ότι αποτελεί κοινωνική τάση απέναντι στην κυρίαρχη (βλ. ούτε πολιτική, ούτε πλήρης, ούτε ότι μας αρέσει). Και στην Ελλάδα υπάρχουν εξώφθαλμες τέτοιες, όπως η "σταυροφορία" (με όλη την ιστορική υποκρισία του όρου) του Καραμανλή ενάντια στα βολέματα και τα φαγοπότια ή οι εκπομπές της Πάνια (που πιστεύω δε χρειάζεται να αναλύσω γιατί δεν αποτελούν κουλτούρα άλλου προθέματος).
 
Δημοσίευση σχολίου



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?