17.10.07
Tabula rasa
Αρχικά ήθελα να βάλω ζεύξεις-υποσημειώσεις (υπερκειμένου) σε αυτό το ποστάκι αλλά δεν ξέρω πώς. Οπότε, για να μη φανώ ντιπ για ντιπ αχάριστος απέναντι στην κασετίνα που μας δίνει ο blogger, θα βάλω τις υποσημειώσεις με μωβ μέσα στο κείμενο...
Η διαβίωση στην Κύπρο συνεπάγεται δεινή πνευματική και διανοητική [και σεξουαλική, άμα έρθεις μόνος / -η και δεν παντρευτείς ντόπια / -ο ή άμα δεν είσαι διατεθειμένος να πληρώσεις καμμιά σκλάβα ή καμμιά μοβόρα καμπαρετζού να γρυλλίζει 'buy me a drink, ρε'] στέρηση για τους ξένους. Επειδή όλα αυτά τα χρόνια εδώ δεν είχα για συνδρομές σε περιοδικά, ταξίδια στο εξωτερικό για εκθέσεις, παραστάσεις και άλλα τέτοια, οι φίλοι μου και η μπλογκοκοινωνία στάθηκαν για μένα σωτήρια στο να αποφύγω τον ολοκληρωτικό μαρασμό, μιλώντας μου για το τι γίνεται στον κόσμο, μεταφέροντας την κριτική τους άποψη, προτείνοντάς μου όλα αυτά τα αμέτρητα που πρέπει να δω και να διαβάσω και δεν έχω υπόψη μου. Παράδειγμα:
Την τελευταία φορά που πήγα στην Αμερική βρήκα κοψοχρονιά [τα βιβλία είναι τζάμπα στην Αμερική: βρήκα κάποτε τον Ερωτόκριτο του Αλεξίου έξω από το Χάρβαρντ για $6] το βιβλίο The Blank Slate του Πίνκερ και το αγόρασα. Ο Πίνκερ [ευχαριστώ την xilaren για τη ζεύξη] ήταν αρχικά γλωσσολόγος-σόουμαν. Τα βιβλία του The Language Instinct [από το οποίο σχεδόν έμαθα γλωσσολογία] και Words and Rules είναι ωστόσο εξαιρετικά. Μετά προσχώρησε στην εξελικτική ψυχολογία [δηλαδή ότι η εξέλιξη, η φυσική επιλογή πιο συγκεκριμένα, μπορεί να εξηγήσει την ανθρώπινη συμπεριφορά] και εναγκαλίστηκε την υπόθεση του massive modularity [πώς το λέμε στο ελλήνικος; τελοσπάντων ότι δηλαδή ο νους αποτελείται εξ ολοκλήρου από γνωστικούς μηχανισμούς εξειδικευμένους σε πολύ συγκεκριμένες γνωστικές λειτουργίες]. Για το δεύτερο του την έπεσε ανελέητα και εύστοχα κόσμος όπως ο Stephen Jay Gould και, ακόμα χειρότερα για τον Πίνκερ, o Jerry Fodor [στο βιβλίο του 'The mind doesn't work that way' αλλά και εδώ (κι εδώ). Ευχαριστώ τον Rakasha για τις ζεύξεις].
Το Blank Slate είναι ένα μεγαλόπνοο βιβλίο. Ξεκινάει να ανατρέψει τρεις ιδέες που απαντούν στη βάση των σύγχρονων κοινωνικών επιστημών, αν και, ευτυχώς, οι κοινωνικές επιστήμες δεν είναι θεμελιωμένες πάνω τους: αυτή του Ευγενούς Αγρίου [noble savage, η αντίληψη ότι ο πολιτισμός διαφθείρει τον άνθρωπο και ότι οι 'πρωτόγονοι' είναι καλοκάγαθοι, οικολόγοι, ειρηνικοί, σοφοί, κάνουνε χαρούμενο σεξ κι όχι πόλεμο και ζούνε τ' όνειρο του αγκαλίτσα-μελισσάκι -- βλέπε το βιβλίο Παπαλάνγκι], αυτή του Πνεύματος της Μηχανής [ότι υπάρχει μια άυλη ψυχή που εμψυχώνει το σώμα -- ενδεχομένως ο όρος 'ψυχή της μηχανής' να ήταν ακριβέστερος] και αυτή της Tabula Rasa [του Locke: ότι ο άνθρωπος είναι ένα αδιαμόρφωτο πράμα στη γέννηση, μέσα στο οποίο το περιβάλλον και η κουλτούρα εντυπώνουν όλα όσα θα γίνει. Πολύ πριν τον Πίνκερ, την tabula rasa τη μουτζούρωσε ο Leibnitz κι ο μουρλόγερος ο Καντ -- αυτά τα συζήτησα με την Εύη τη φίλη μου που διδάσκει φιλοσοφία] . Αφήνοντας στην άκρη το massive modularity, στο Blank Slate προωθεί την άποψη ότι μεγάλο μέρος της ανθρώπινης φύσης, και της ανθρώπινης ψυχολογίας συμπεριλαμβανομένης, είναι έμφυτο, γενετικά καθορισμένο. Ως τέτοιο, αυτό το μέρος του ανθρώπινης φύσης είναι αποτέλεσμα όχι απλώς της εξέλιξης (πράγμα αναπόφευκτο) αλλά της φυσικής επιλογής και μόνο. Λόγου χάρη, οργανωνόμαστε σε οικογένειες, βλέπουμε σε τρεις διαστάσεις και τσαμπουκαλευόμαστε επειδή αυτές οι συμπεριφορές μάς έδιναν εξελικτικά πλεονεκτήματα (δηλαδή απογόνους) τον καιρό που ήμασταν τροφοσυλλέκτες.
Το βιβλίο έχει μια ιδιομορφία: η επιχειρηματολογία του για την ύπαρξη, σταθερότητα και καθολικότητα αυτού που λέμε ανθρώπινη φύση είναι πειστικότατη. Ωστόσο, οι ερμηνείες του σχετικά με το γιατί η ανθρώπινη φύση είναι όπως είναι -- κι όχι αλλιώς -- αφορμώνται από την αντίληψη της φυσικής επιλογής ανάμεσα σε φαινότυπους [αφού όταν διαλέγεις σύντροφο για αναπαραγωγή, δεν τσεκάρεις τον γονότυπό του / της] ως του μόνου εξελικτικού παράγοντα. Εδώ ακριβώς αρχίζουν τα προβλήματα. Επιπλέον, τα κεφάλαια του βιβλίου για την τέχνη και την πολιτική είναι ρηχά και αφελή, ενώ το κεφάλαιο για τις διαφορές των φύλων ανακατωμένος ο ερχόμενος. Παρόλα αυτά, τα κεφάλαια για τα ερευνητικά ήθη των αμερικανών ανθρωπολόγων, τη σεξουαλική συμπεριφορά και τον βιασμό είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα.
Εν κατακλείδι: το βιβλίο σκίζει στο ότι προσφέρει ένα πανόραμα της ανθρώπινης φύσης και ότι αποτελεί συμβολή στην αναίρεση των τριών δογμάτων που, κατά τον Πίνκερ, συνιστούν άρνησή της. Γίνεται ενδιαφέρον όταν ανατέμνει τη φύση της κουλτούρας ενώ πολύ λιγότερο πειστική είναι η ερμηνευτική γραμμή που υιοθετεί, κατά την τακτική της εξελικτικής ψυχολογίας, της ανθρώπινης φύσης ως προϊόντος αποκλειστικά της φυσικής επιλογής. Το ίδιο το βιβλίο είναι πάντως εγκυκλοπαιδικό στην πολυμάθειά του, εξαίσια καλογραμμένο και με επιχειρήματα αρκούντως αποστρογγυλεμένα ώστε να τα κατανόησει κανείς και να αποφασίσει εάν τον πείθουν ή όχι.
[Όπως είδατε, το ποστ αυτό θα ήταν αδύνατο χωρίς τους φίλους και τους μπλογκόφιλους. Σας ευχαριστώ.]
Η διαβίωση στην Κύπρο συνεπάγεται δεινή πνευματική και διανοητική [και σεξουαλική, άμα έρθεις μόνος / -η και δεν παντρευτείς ντόπια / -ο ή άμα δεν είσαι διατεθειμένος να πληρώσεις καμμιά σκλάβα ή καμμιά μοβόρα καμπαρετζού να γρυλλίζει 'buy me a drink, ρε'] στέρηση για τους ξένους. Επειδή όλα αυτά τα χρόνια εδώ δεν είχα για συνδρομές σε περιοδικά, ταξίδια στο εξωτερικό για εκθέσεις, παραστάσεις και άλλα τέτοια, οι φίλοι μου και η μπλογκοκοινωνία στάθηκαν για μένα σωτήρια στο να αποφύγω τον ολοκληρωτικό μαρασμό, μιλώντας μου για το τι γίνεται στον κόσμο, μεταφέροντας την κριτική τους άποψη, προτείνοντάς μου όλα αυτά τα αμέτρητα που πρέπει να δω και να διαβάσω και δεν έχω υπόψη μου. Παράδειγμα:
Την τελευταία φορά που πήγα στην Αμερική βρήκα κοψοχρονιά [τα βιβλία είναι τζάμπα στην Αμερική: βρήκα κάποτε τον Ερωτόκριτο του Αλεξίου έξω από το Χάρβαρντ για $6] το βιβλίο The Blank Slate του Πίνκερ και το αγόρασα. Ο Πίνκερ [ευχαριστώ την xilaren για τη ζεύξη] ήταν αρχικά γλωσσολόγος-σόουμαν. Τα βιβλία του The Language Instinct [από το οποίο σχεδόν έμαθα γλωσσολογία] και Words and Rules είναι ωστόσο εξαιρετικά. Μετά προσχώρησε στην εξελικτική ψυχολογία [δηλαδή ότι η εξέλιξη, η φυσική επιλογή πιο συγκεκριμένα, μπορεί να εξηγήσει την ανθρώπινη συμπεριφορά] και εναγκαλίστηκε την υπόθεση του massive modularity [πώς το λέμε στο ελλήνικος; τελοσπάντων ότι δηλαδή ο νους αποτελείται εξ ολοκλήρου από γνωστικούς μηχανισμούς εξειδικευμένους σε πολύ συγκεκριμένες γνωστικές λειτουργίες]. Για το δεύτερο του την έπεσε ανελέητα και εύστοχα κόσμος όπως ο Stephen Jay Gould και, ακόμα χειρότερα για τον Πίνκερ, o Jerry Fodor [στο βιβλίο του 'The mind doesn't work that way' αλλά και εδώ (κι εδώ). Ευχαριστώ τον Rakasha για τις ζεύξεις].
Το Blank Slate είναι ένα μεγαλόπνοο βιβλίο. Ξεκινάει να ανατρέψει τρεις ιδέες που απαντούν στη βάση των σύγχρονων κοινωνικών επιστημών, αν και, ευτυχώς, οι κοινωνικές επιστήμες δεν είναι θεμελιωμένες πάνω τους: αυτή του Ευγενούς Αγρίου [noble savage, η αντίληψη ότι ο πολιτισμός διαφθείρει τον άνθρωπο και ότι οι 'πρωτόγονοι' είναι καλοκάγαθοι, οικολόγοι, ειρηνικοί, σοφοί, κάνουνε χαρούμενο σεξ κι όχι πόλεμο και ζούνε τ' όνειρο του αγκαλίτσα-μελισσάκι -- βλέπε το βιβλίο Παπαλάνγκι], αυτή του Πνεύματος της Μηχανής [ότι υπάρχει μια άυλη ψυχή που εμψυχώνει το σώμα -- ενδεχομένως ο όρος 'ψυχή της μηχανής' να ήταν ακριβέστερος] και αυτή της Tabula Rasa [του Locke: ότι ο άνθρωπος είναι ένα αδιαμόρφωτο πράμα στη γέννηση, μέσα στο οποίο το περιβάλλον και η κουλτούρα εντυπώνουν όλα όσα θα γίνει. Πολύ πριν τον Πίνκερ, την tabula rasa τη μουτζούρωσε ο Leibnitz κι ο μουρλόγερος ο Καντ -- αυτά τα συζήτησα με την Εύη τη φίλη μου που διδάσκει φιλοσοφία] . Αφήνοντας στην άκρη το massive modularity, στο Blank Slate προωθεί την άποψη ότι μεγάλο μέρος της ανθρώπινης φύσης, και της ανθρώπινης ψυχολογίας συμπεριλαμβανομένης, είναι έμφυτο, γενετικά καθορισμένο. Ως τέτοιο, αυτό το μέρος του ανθρώπινης φύσης είναι αποτέλεσμα όχι απλώς της εξέλιξης (πράγμα αναπόφευκτο) αλλά της φυσικής επιλογής και μόνο. Λόγου χάρη, οργανωνόμαστε σε οικογένειες, βλέπουμε σε τρεις διαστάσεις και τσαμπουκαλευόμαστε επειδή αυτές οι συμπεριφορές μάς έδιναν εξελικτικά πλεονεκτήματα (δηλαδή απογόνους) τον καιρό που ήμασταν τροφοσυλλέκτες.
Το βιβλίο έχει μια ιδιομορφία: η επιχειρηματολογία του για την ύπαρξη, σταθερότητα και καθολικότητα αυτού που λέμε ανθρώπινη φύση είναι πειστικότατη. Ωστόσο, οι ερμηνείες του σχετικά με το γιατί η ανθρώπινη φύση είναι όπως είναι -- κι όχι αλλιώς -- αφορμώνται από την αντίληψη της φυσικής επιλογής ανάμεσα σε φαινότυπους [αφού όταν διαλέγεις σύντροφο για αναπαραγωγή, δεν τσεκάρεις τον γονότυπό του / της] ως του μόνου εξελικτικού παράγοντα. Εδώ ακριβώς αρχίζουν τα προβλήματα. Επιπλέον, τα κεφάλαια του βιβλίου για την τέχνη και την πολιτική είναι ρηχά και αφελή, ενώ το κεφάλαιο για τις διαφορές των φύλων ανακατωμένος ο ερχόμενος. Παρόλα αυτά, τα κεφάλαια για τα ερευνητικά ήθη των αμερικανών ανθρωπολόγων, τη σεξουαλική συμπεριφορά και τον βιασμό είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα.
Εν κατακλείδι: το βιβλίο σκίζει στο ότι προσφέρει ένα πανόραμα της ανθρώπινης φύσης και ότι αποτελεί συμβολή στην αναίρεση των τριών δογμάτων που, κατά τον Πίνκερ, συνιστούν άρνησή της. Γίνεται ενδιαφέρον όταν ανατέμνει τη φύση της κουλτούρας ενώ πολύ λιγότερο πειστική είναι η ερμηνευτική γραμμή που υιοθετεί, κατά την τακτική της εξελικτικής ψυχολογίας, της ανθρώπινης φύσης ως προϊόντος αποκλειστικά της φυσικής επιλογής. Το ίδιο το βιβλίο είναι πάντως εγκυκλοπαιδικό στην πολυμάθειά του, εξαίσια καλογραμμένο και με επιχειρήματα αρκούντως αποστρογγυλεμένα ώστε να τα κατανόησει κανείς και να αποφασίσει εάν τον πείθουν ή όχι.
[Όπως είδατε, το ποστ αυτό θα ήταν αδύνατο χωρίς τους φίλους και τους μπλογκόφιλους. Σας ευχαριστώ.]
Comments:
<< Home
Interesting. Όμως τι εννοείτε όταν λέτε αφορμώνται από την αντίληψη της φυσικής επιλογής ανάμεσα σε φαινότυπους ως του μόνου εξελικτικού παράγοντα. ? Η πίεση του περιβάλλοντος αγνοείται? Τίνος είναι η αντίληψη? Ο φαινότυπος δεν έχει σχέση με τον γονότυπο?
(btw, πολύ όμορφο ποστ :-)
(btw, πολύ όμορφο ποστ :-)
Χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες, ο Πίνκερ είναι νεοδαρβινιστής (ή αυτό που πολλοί λένε 'παλαιοδαρβινιστής' -- τέλος πάντων). Ουσιαστικά δεν αφήνει καθόλου χώρο για γενικές σχεδιαστικές αρχές (κατά D'Arcy Thompson κτλ.): όλα τα χαρακτηριστικά πρέπει να είναι αποτέλεσμα φυσικής επιλογής, ακόμα και το φύλλωμα της φτέρης ή ο κοχλίας του ναυτίλου, που λέει ο λόγος.
Επιπλέον δεν αφήνει χώρο ούτε για exaptation (κάτι που συζητάει εν συντομία ο Φόντορ στο δεύτερο κείμενό του για τα γουρούνια που δεν πετάνε, στο οποίο έχω ζεύξη μέσα στο ποστ, με αφορμή τις ήμερες αλεπούδες, λ.χ.). Η επιθετικότητα, η πολυγαμία, η μονογαμία, η ομοφυλοφιλία, η διάθεση διαλλαγής, η πονηριά, η πίστη στον Θεό, ο φόβος για τα φίδια, η διάκριση των φύλων, η αναπαραστατική τέχνη όλα αποτελούνε μέρος της προσαρμογής μας ως τροφοσυλλεκτών σε ένα περιβάλλον ανοιχτής σαβάνας (αυτό είναι το περιβάλλον), προϊόντα καθαρής φυσικής επιλογής. Spandrels και free riders γιοκ (παραπέμπω και στο πρώτο κείμενο του Φόντορ).
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο τέλος του Blank Slate ένα παράρτημα παραθέτει έναν συναρπαστικό πίνακα με κάποια πολιτισμικά καθολικά. Η ίδια η λίστα, που καταλογογραφεί τις τόσες ιδιοσυγκρασιακές πτυχές της ανθρώπινης φύσης, κάποιες εμφανώς non-adaptive και κάποιες ενδεχομένως maladaptive, είναι ένα καλό αντεπιχείρημα στις εκατοντάδες σελίδες που προηγούνται και στην άκρατη προσήλωσή τους στην φυσική επιλογή.
Συγγνώμη για τις αγγλικούρες αλλά δεν ξέρω τους σχετικούς όρους στα ελληνικά (αναγνώστες, βοηθήστε με!). Να το διαβάσετε πάντως το βιβλίο...
Επιπλέον δεν αφήνει χώρο ούτε για exaptation (κάτι που συζητάει εν συντομία ο Φόντορ στο δεύτερο κείμενό του για τα γουρούνια που δεν πετάνε, στο οποίο έχω ζεύξη μέσα στο ποστ, με αφορμή τις ήμερες αλεπούδες, λ.χ.). Η επιθετικότητα, η πολυγαμία, η μονογαμία, η ομοφυλοφιλία, η διάθεση διαλλαγής, η πονηριά, η πίστη στον Θεό, ο φόβος για τα φίδια, η διάκριση των φύλων, η αναπαραστατική τέχνη όλα αποτελούνε μέρος της προσαρμογής μας ως τροφοσυλλεκτών σε ένα περιβάλλον ανοιχτής σαβάνας (αυτό είναι το περιβάλλον), προϊόντα καθαρής φυσικής επιλογής. Spandrels και free riders γιοκ (παραπέμπω και στο πρώτο κείμενο του Φόντορ).
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο τέλος του Blank Slate ένα παράρτημα παραθέτει έναν συναρπαστικό πίνακα με κάποια πολιτισμικά καθολικά. Η ίδια η λίστα, που καταλογογραφεί τις τόσες ιδιοσυγκρασιακές πτυχές της ανθρώπινης φύσης, κάποιες εμφανώς non-adaptive και κάποιες ενδεχομένως maladaptive, είναι ένα καλό αντεπιχείρημα στις εκατοντάδες σελίδες που προηγούνται και στην άκρατη προσήλωσή τους στην φυσική επιλογή.
Συγγνώμη για τις αγγλικούρες αλλά δεν ξέρω τους σχετικούς όρους στα ελληνικά (αναγνώστες, βοηθήστε με!). Να το διαβάσετε πάντως το βιβλίο...
I will. Τώρα διαβάζω το γλωσσικό ένστικτο.
btw, είχα διαβάσει πριν καμμιά εικοσαριά χρόνια το modularity of mind. Το όνομα Fodor μου θυμίζει πολλά...
btw, είχα διαβάσει πριν καμμιά εικοσαριά χρόνια το modularity of mind. Το όνομα Fodor μου θυμίζει πολλά...
Γλωσσικό ένστικτο γκουντ. Μοντουλάριτυ οβ μάιντ βέρυ γκουντ. Κλασικ.
(Τα ελληνικά με εγκαταλείπουν και κανείς δεν προστρέχει να με βοηθήσει. Αφελληνίζουμαι! Σος!)
(Τα ελληνικά με εγκαταλείπουν και κανείς δεν προστρέχει να με βοηθήσει. Αφελληνίζουμαι! Σος!)
@sraosha: Ρε δεν λυπάσαι τα ματάκια μου μ' αυτο το ροζουλί; Χάθηκε ένα πράσινο; Btw, βρήκα στο Amazon το The Mismeasure of Man του Gould...
εμένα το μασιβ μοντυλαριτι με βασάνιζε έως σήμερα, εγκαταλείπω την προσπάθεια. τζίφος
πάντως, ναι, ρε παιδάκι μου αυτό το μωβουλι.... αλλα στα'πα, δε στα'πα;
πάντως, ναι, ρε παιδάκι μου αυτό το μωβουλι.... αλλα στα'πα, δε στα'πα;
Αγαπητέ Σραόσα,
Σας κόβω για γλωσσολόγο στο Γιου Σι Γουάι. Μήπως έχομε συναντηθεί προ καιρού και δεν το ενθυμούμεθα; Είμαι ένας ψηλός, μελαχρινός κούκλος με πράσινα μάτια.
Σας κόβω για γλωσσολόγο στο Γιου Σι Γουάι. Μήπως έχομε συναντηθεί προ καιρού και δεν το ενθυμούμεθα; Είμαι ένας ψηλός, μελαχρινός κούκλος με πράσινα μάτια.
# posted by 
: 19/10/07 06:49
: 19/10/07 06:49
φίλτατε sraosha, παρατηρώ λωλά κέφια σε πολλαπλά σημεία που προκαλούν ακράτητο γέλωτα στα έσχατα ποστάκια!
:)
Δρ. Ρούθος
:)
Δρ. Ρούθος
Στο podcast point of inquiry ,υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Pinker σχετικά με το νέο του βιβλίο "The stuff of thought".Όσοι πιστοί προσέλθετε!
http://www.pointofinquiry.org/
Δημοσίευση σχολίου
http://www.pointofinquiry.org/
<< Home
