1.12.07
The Pros and Cons of Business Tripping
Επιστρέφοντας από ένα επαγγελματικό ταξίδι εμφορείται κανείς από μια διάθεση απολογισμού – τι έκανε, τι είδε, τι αποκόμισε και διάφορα παρόμοια soul searching stuff. Διαπιστώνει ότι υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τρόποι να αντιμετωπίσει κανείς μια παρόμοια κατάσταση: ως δωδεκάωρη ταλαιπωρία, ως υποχρέωση, ως μια ψυχή που είναι να βγει ας βγει, ως ευκαιρία να λείψει από το χώρο όπου του τα πρήζουν καθημερινά, ως πληρωμένο εταιρικό τουρισμό, ως άλλο ένα μέρος για τη συλλογή των παθολογικών εκείνων τύπων που πάνε σε κάθε πιθανή και απίθανη γωνιά για να καυχηθούν ότι πήγαν, ως διασκέδαση ίσως – ως δουλειά τη βλέπουν μόνο οι διοργανωτές, μονίμως αγχωμένοι για την αποδοχή των παραδοσιακών πιάτων και τις ευμετάβολες διαθέσεις των εκλεκτότερων προσκεκλημένων. Κατά παράδοξο τρόπο ο ισολογισμός είναι πάντα ακροβατικός. Για κάθε απέριττα όμορφη δανέζα που επιβεβαιώνει την άνετη φιλικότητα των βόρειων γυναικών υπάρχει ένας στερεοτυπικά ψυχρός λονδρέζος που αγνοεί επιδεικτικά την παρουσία άλλων ανθρώπινων όντων στον ίδιο χώρο. Για κάθε φίλο που κερδίζεις υπάρχει κι ένας παθολογικά ηλίθιος που προσπαθεί επιτακτικά να σου αποδείξει πόσο μαλάκας είσαι (και πόσο ισόθεος είναι εκείνος). Για κάθε ενδιαφέροντα και πρωτότυπο συνάδελφο υπάρχουν διάφοροι παραταγμένοι σε πλήρη ετοιμότητα να εξαντλήσουν και τα τελευταία όρια name dropping, place dropping, brand dropping και να βαδίσουν τολμηρά εκεί όπου κανένας άνθρωπος δεν ξαναπήγε ποτέ (κατά διαόλου). Για κάθε πρόθυμη και προσεκτική φιλοξενία υπάρχει κι ένα πρόγραμμα πιο στενό κι από πετροπλυμένο blue jean που δεν σε αφήνει να γνωρίσεις παρά δωμάτια ξενοδοχείων και μενού εστιατορίων. Για κάθε καλή πτήση με λογής λογής χρωματιστά συννεφάκια υπάρχει ένα 24ωρο μετά η αστεία αίσθηση ότι το κρεβάτι, ο καναπές, το γραφείο σου πηγαινοέρχονται ένα-δυο μέτρα προς κάθε κατεύθυνση του νοητού άξονα, λες και είσαι ακόμη στον αέρα. Σε κάνει να σκέφτεσαι την unexamined life των άλλων ή την overexamined δική σου. Σε κάνει να επανεκτιμάς τη σημασία των μικρών πραγμάτων. Και σε κάνει να αισθάνεσαι λιγότερο βαρετό το σπίτι σου, όταν επιστρέφεις.
Comments:
<< Home
....και πόσο ισόθεος είναι εκείνος...
Να ταξιδεύεις συχνά, να παιδεύεσαι, να σου έρχονται πάντα τέτοια!
Να ταξιδεύεις συχνά, να παιδεύεσαι, να σου έρχονται πάντα τέτοια!
@xilaren: ...η οποία σε λίγο θα είναι παρελθόν, κρατήστε συλλεκτικά εισιτήρια.
@sraosha: Ειδικά οι εξ Ελσινόρης, mind you...
@πετεφρης: Ευχαριστώ, αλλά μην μου εύχεστε κι άλλες δημόσιες σχέσεις, είναι ένα κεφάλαιο το οποίο καταλαβαίνει μόνο ο Sraosha. Αλλά πάλι, αυτός ξέρει όλα τα μυστήρια, ως και οικονομικά :P
@sraosha: Ειδικά οι εξ Ελσινόρης, mind you...
@πετεφρης: Ευχαριστώ, αλλά μην μου εύχεστε κι άλλες δημόσιες σχέσεις, είναι ένα κεφάλαιο το οποίο καταλαβαίνει μόνο ο Sraosha. Αλλά πάλι, αυτός ξέρει όλα τα μυστήρια, ως και οικονομικά :P
(υποδυόμενος τον Rakasha...)
Το μικρό (και το δικό μας, κυρίως) είν' όμορφο!
Το άλλο με την μαύρη και την άσπρη αγελάδα τό ξέρετε;;;
Μπορεί.
Το παράλλο όμως, με την γύφτισσα, τον γυιό της και τον πραματευτή, σίγουρα δεν τό ξέρετε, μειράκια... Στείλτε 10 ευρά στην Διεθνή Αμνηστεία και σε μένα την απόδειξη ότι τά στείλατε, να σάς τό διηγηθώ ατομικώς και e-mail-ικώς.
Το μικρό (και το δικό μας, κυρίως) είν' όμορφο!
Το άλλο με την μαύρη και την άσπρη αγελάδα τό ξέρετε;;;
Μπορεί.
Το παράλλο όμως, με την γύφτισσα, τον γυιό της και τον πραματευτή, σίγουρα δεν τό ξέρετε, μειράκια... Στείλτε 10 ευρά στην Διεθνή Αμνηστεία και σε μένα την απόδειξη ότι τά στείλατε, να σάς τό διηγηθώ ατομικώς και e-mail-ικώς.
the fine art of (always) coming back !
είναι κι αυτό ένα μικρό κατόρθωμα από μόνο του..
Δημοσίευση σχολίου
είναι κι αυτό ένα μικρό κατόρθωμα από μόνο του..
# posted by 
: 13/12/07 14:47
: 13/12/07 14:47 << Home
