Sraosha & Rakasha

στον Αρτέμη Κουκουζέλη

Τα μουσικά μου γούστα είναι μια μεγάλη και πονεμένη ιστορία. Δε σκαμπάζω καθόλου από θεωρία της μουσικής (αν και υπάρχουν απόφοιτοι ωδείων που... άσε, σκάω) και ακούω μουσική όπως τρώω: με δοκιμή και πλάνη. Όπως όμως και με το φαγητό, υπάρχουνε πράγματα που δε ζυγώνω (τουλάχιστον για τα τεριρέμ και τον πτωχοαλαζόνα τα έχουμε πει).

Επίσης δε μου πολυαρέσουν τα (πολύ) ελαφρά, τα (πολύ) μονότονα και τα προβλέψιμα πράματα, όταν μπορώ δηλαδή να συμπληρώσω τη μουσική φράση ή να προβλέψω με επιτυχία το στιχάκι. (Μια εξαίρεση κάνω για την τρανς, αυτό όμως είναι άλλο ποστάκι.) Γι' αυτό λοιπόν αποφεύγω τις λαουντζιές και τα αεριούχα δροσιστικά.

Όταν ο Μαίανδρος (παλιός μπλογκάς -- αυτός το 'κλεισε κι ησύχασε όμως) μάς έφερε κάτι μποσανόβες ψιλοξίνισα. Πλην όμως, είχα πρόσφατα δει ένα ντοκυμαντέρ για τον Vinicius de Moraes, οπότε είπα, δεν κάθομαι να ακούσω το σιντί; Η νεοαποκτημένη ανοχή μου απέναντι σε πιο θερινά-πλαζάτα ακούσματα εικάζεται πάντως ότι οφείλεται και στην έκθεσή μου στην ψυχοτρόπο ουσία θασκασαλίνη -- ωστόσο ποτές δεν πρέπει να μπερδεύουμε τα μετάλλια με τις ντόπες.

Ακούω το σιντί και κολλάω με το Meu Mundo e Hoje (το οποίο είναι κλασσικό άσμα, απ' ό,τι μου λένε κάτι βραζιλοθρεμμένοι, κάτι σαν το 'τα ματόκλαδά σου λάμπουν' της Βραζιλίας), εδώ με την Eliete Negreiros. Σας το προσφέρω.

Οι στίχοι τώρα. Τα πορτογαλικά μου είναι, ε... ναι. Οπότε, θα σας κάνω μια μερική ελεύθερη μετάφραση από όσα πιάνω, σαν να πρόκειται για σπάραγμα από σκωροφαγωμένο χειρόγραφο ή για κάτι γραμμένο στη Γραμμική Βήτα. Έτσι βγάζανε παλιά στίχους από εγγλέζικα τραγούδια. Άμα μπορείτε, βοηθάτε

Eu sou assim, quem quiser gostar de mim eu sou assim.
Eu sou assim, quem quiser gostar de mim eu sou assim.
Meu mundo é hoje não existe amanhã pra mim
Eu sou assim, assim morrerei um dia.
Não levarei arrependimentos nem o peso da hipocrisia.
Tenho pena daqueles que se agaixam até o chão
Enganando a si mesmo por dinheiro ou posição
Nunca tomei parte desse enorme batalhão,
Pois sei que além de flores, nada mais vai no caixão.
Eu sou assim, quem quiser gostar de mim eu sou assim.

Έτσι ειμαι εγώ, για όποιον θε να μάθει, έτσι είμαι εγώ
Έτσι ειμαι εγώ, για όποιον θε να μάθει, έτσι είμαι εγώ
Για το σήμερα ζω και για μένα αύριο δεν υπάρχει
Έτσι είμαι εγώ κι έτσι μια μέρα θα πεθάνω.
Δε σηκώνω μεταμέλειες ούτε το βάρος της υποκρισίας.
[...]
Να πουλιέμαι για τα λεφτά ή τις τιμές τους
Ποτέ δεν πρόκειται να μπω σ' αυτό το πανηγύρι
[...]
Έτσι ειμαι εγώ, για όποιον θε να μάθει, έτσι είμαι εγώ