4.7.08
Rakasha's Paris Vol. I
Πλησιάζοντας κανείς το Παρίσι από το Saint Denis νομίζει πως βρίσκει μπροστά του μαζεμένους όλους τους δαίμονες της Αθήνας, και ενδεχομένως και του Manchester, να γελάνε σαρκαστικά και να τον κατατρύχουν αλύπητα. Αν νομίζετε ότι στην Κηφισίας ζείτε την κόλαση της κίνησης, δοκιμάστε το traffic του Παρισιού από το Charles de Gaulle. Αν έχετε άχτι τα φρικτά batiments της Μαγχεστρίας, καμαρώστε στο Saint Denis τα τέρατα της Brandt, της LG, της Toshiba, vintage του στυλ "Ανατολική Γερμανία περί το 1970", όπως συνήθιζε να ειρωνεύεται ο supervisor μου. Εκείνο όμως που καθιστά το Παρίσι Παρίσι δεν είναι ούτε η αποτυχημένη ένεση industrial στα περίχωρα ούτε οι πηγμένοι διάδοχοι των βουλεβάρτων του Haussman. Μεταξύ των μεγαθηρίων, κάπου στον ορίζοντα, προβάλλει πάνω σ' ένα λόφο η Sacre Coeur. Κι από εκείνη τη στιγμή αντιλαμβάνεσαι ότι το Παρίσι είναι μια πόλη κόμικ, μια πόλη που χώνεψε όλα τα αρχιτεκτονικά ύφη από τον γοτθικό ρυθμό της Notre Dame ως τον αρχετυπικά μοντέρνο Tour Eiffel και όλη την ιστορία που τα συνοδεύει, μια πόλη όπου μπορείς να περιμένεις πλέον τα πάντα, zeppelin στον ουρανό, ακόμη και pigs on the wing.
Comments:
<< Home
@throgos: Και μπαρόκ και sans-culottes και 1848 και Κομμούνα και 1968 και πλήθος κόσμου...
@αντώνης: Ωραίο site. Καταχωρείται προς λεπτομερή μελέτη.
@xilaren: You know all about it :)
Δημοσίευση σχολίου
@αντώνης: Ωραίο site. Καταχωρείται προς λεπτομερή μελέτη.
@xilaren: You know all about it :)
<< Home
