19.9.08
Lovefool
Όταν ήμουν έφηβος, η εικόνα που είχα για τον έρωτα ήταν βγαλμένη από το υπερφωτισμένο πλάνο στους Έρωτες μιας Ξανθιάς όπου η εργάτρια και ο πραγινός συζητούν ήσυχα και αστειεύονται μέσα στην μετοργασμική νωχέλεια, αυτό που στα αγγλικά λένε afterglow, του εφήμερου σμιξίματός τους.
Βεβαίως, μεγαλώνοντας εκεί όπου μεγάλωσα, και την εποχή που μεγάλωσα, οι σχέσεις μου είχαν περισσότερες ομοιότητες με ταινίες του όψιμου Δαλιανίδη: αστείες κομμώσεις, κακός συντονισμός, οπερετικές παρεξηγήσεις και μηχανορραφίες, αυταρχικοί μπαμπάδες και γονείς που (δε) σε θέλαν για γαμπρό, μοχθηροί αντεραστές και ανώνυμα σημειώματα, ραντεβού στη γωνία (παραλίγο να πάω να νοικιάσω στη συγκεκριμένη γωνία) και σε διαμερίσματα φίλων φοιτητών εξ επαρχίας, ζηλιάρες φιλενάδες, πολύτιμα και σπάνια τριήμερα σε Μύκονο και Ύδρα και Ναύπλιο (όπου τη βγάζαμε μπερτολούτσικα και με προϋπολογισμό Κιμώλου).
Όταν κάποτε ρώτησα σαρκαστικά τους γονείς μου αν το κάνουν πού και πού, ο πατέρας κοκκίνισε. Η μητέρα με ρώτησε με πίκα και υπεροψία: "Τι να ξέρετε κι εσείς, βρε κακόμοιρα..."
Comments:
<< Home
απορω γιατι τους ρωτησες τους γονεις σου, δεν ειχες την ικανοτητα να το καταλαβεις απο την συμπεριφορα τους;
# posted by 
: 19/9/08 14:34
: 19/9/08 14:34
Η ατάκα της μάνας σου με έκανε παρ' ολίγον να πνιγώ με το κοκκινέλι (κάνει ψύχρα στο νησί απόψε).
Την αποστήθισα για μελλοντική χρήση αν μου απευθυνθεί παρόμοια ιταμή ερώτηση :p
Την αποστήθισα για μελλοντική χρήση αν μου απευθυνθεί παρόμοια ιταμή ερώτηση :p
# posted by : 19/9/08 20:05
: 19/9/08 20:05
ξεχάσατε και τα σκαλιά δίπλα στο Greendoor....χα
λοιπόν σήμερα περνώντας την ίδια διαδρομή από τα σκαλιά πρώτα και μετά από το κατηχητικό που έχετε ποστάρει σκεφτόμουν, μαλακωδώς ίσως, ότι τα αναγνώσματα μας σηματοδοτούν δρόμους, σημειολογούν διαδρομές όσο και οι προφορικές ιστορίες ή τα βιώματα και μ' αυτά και μ'αυτά πέρασα τη Διδότου και έστριψα στην Αμερικανική Ένωση προς Κολωνάκι, και ήταν ωραίο το απόγευμα και γλυκανάλατα κοινωνική η σκέψη μου, αλλά έτσι είμαι ώρες ώρες...κλπ κλπ κλπ...
λοιπόν σήμερα περνώντας την ίδια διαδρομή από τα σκαλιά πρώτα και μετά από το κατηχητικό που έχετε ποστάρει σκεφτόμουν, μαλακωδώς ίσως, ότι τα αναγνώσματα μας σηματοδοτούν δρόμους, σημειολογούν διαδρομές όσο και οι προφορικές ιστορίες ή τα βιώματα και μ' αυτά και μ'αυτά πέρασα τη Διδότου και έστριψα στην Αμερικανική Ένωση προς Κολωνάκι, και ήταν ωραίο το απόγευμα και γλυκανάλατα κοινωνική η σκέψη μου, αλλά έτσι είμαι ώρες ώρες...κλπ κλπ κλπ...
@αντώνη: η φωτό μαρτυρεί ότι ο σουρεαλισμός ΖΕΙ.
@helion: Είστε μάνα άξια.
@gasireu: πώπω, τα σκαλιά δίπλα στο Green Door. Όντως... Χάσιμο.
Δημοσίευση σχολίου
@helion: Είστε μάνα άξια.
@gasireu: πώπω, τα σκαλιά δίπλα στο Green Door. Όντως... Χάσιμο.
<< Home
