.comment-link {margin-left:.6em;}

30.10.08

 

Valediction

Στις 8 Μαίου 2002 ο Jose Padilla, πρώην μικροκακοποιός του Σικάγου, πρώην κατάδικος εμπλεκόμενος σε δολοφονία και νυν προσηλυτισθείς στον μωαμεθανισμό επέστρεψε στις ΗΠΑ. Στο αεροδρόμιο O'Hare τον τσίμπησε ένα κλιμάκιο του FBI ως μάρτυρα σε μια υπόθεση έρευνας τρομοκρατικών ενεργειών. Ως κάτοικος Μέσης Ανατολής και προσήλυτος, αν και αμερικανός πολίτης, ο Padilla ήταν την επαύριο της 11ης Σεπτεμβρίου τόσο fair game των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών όσο και οι 3.000 περίπου μουσουλμάνοι που συνελήφθησαν τις αμέσως επόμενες εβδομάδες των επιθέσεων στους Δίδυμους Πύργους και κρατήθηκαν για μήνες στη φυλακή χωρίς να τους απαγγελθούν κατηγορίες. Στις 10 Ιουνίου, δύο μέρες προτού ο Padilla κληθεί να καταθέσει για την υπόθεση στην οποία εφέρετο ως μάρτυρας ο πρόεδρος Bush υπέγραψε ένα διάταγμα σύμφωνα με το οποίο ο Jose Padilla προσδιοριζόταν ως "μαχητής του εχθρού" (enemy combatant) και η περίπτωσή του ετίθετο υπό στρατιωτική δικαιοδοσία. Την επόμενη πενταετία ο Padilla την πέρασε σε μια φυλακή του Ναυτικού στο Charleston της Νότιας Καρολίνας.

Η κληρονομιά του εντός μιας εβδομάδας υπηρεσιακού ενοίκου του Λευκού Οίκου είναι πολύ πιο θλιβερή από όσο φοβόμασταν το χειμώνα του 2000 που περιμέναμε μάταια να μετρηθούν οι χαμένες ψήφοι της Φλόριντα. Οι λεπτομέρειες που κυκλοφορούν ήδη σε μια σειρά έργων κάνουν την οκταετία φύλλο και φτερό - ο αυτοαποκαλούμενος war president έχασε ήδη από το 2006 και τον τελευταίο γλείφτη του, τον πάλαι ποτέ δήμιο του Nixon, Bob Woodward. Από αυτή τη σκοπιά, η παραπάνω μικρή ιστορία που διηγείται ο Charlie Savage στο βιβλίο του Takeover: The Return of the Imperial Presidency and the Subversion of American Democracy δεν μας μαθαίνει κάτι καινούργιο. Ο Savage ασκείται στο φθίνον είδος της καταγραφής της παραδειγματικής αποτυχίας ενός προσώπου που εξελέγη γιατί θεωρήθηκε ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας (και απέδειξε ότι ο γείτονας δεν έχει ιδέα από διακυβέρνηση), ενδιαφερόμενος κυρίως για τη συστηματική υπονόμευση του αμερικανικού συντάγματος από μια κυβέρνηση διψασμένη για εξουσία. Αλλά από μια άλλη σκοπιά πόσοι μπορούν να καυχηθούν πώς κατάφεραν μονοκοντυλιά, με ένα signing statement, να διαγράψουν τρεις αιώνες δικαιικής προόδου; Τα διατάγματα με τα οποία οποιοσδήποτε, αμερικανός πολίτης ή μη, μπορεί να συλληφθεί εντός ή εκτός ΗΠΑ και να εξαφανιστεί από προσώπου γης με μια μόνο υπογραφή του ρυθμιστή του πολιτεύματος, διαγράφοντας κάθε έννοια συνταγματικών δικαιωμάτων, δεν είναι παρά η επιστροφή των "lettres de cachet", το Guantanamo η φρέσκια Βαστίλλη, το waterboarding η σύγχρονη εκδοχή του bastinado και ο Bush ο νέος Λουδοβίκος ΙΔ'. You are now leaving the 17th century. Have a good trip.
Comments:
Για λόγους πληρότητας:

Ο Παντίλα έχει τρελαθεί από τα βασανιστήρια. Καταδικάστηκε πρόσφατα σε 17 χρόνια φυλακή, για οργουελιανού τύπου "έγκλημα σκέψης" σύμφωνα με τον Paul Craig Roberts, πρώην υπουργό της κυβέρνησης Ρήγκαν...
 
You are now leaving the 17th century. Have a good trip.

Are we going to project to another part of the Guantalaxy now;:)
 
@talos: Και από τους 775 enemy combatants θα περάσουν από δίκη τελικά λιγότεροι από 80...
@γεώργιος χοιροβοσκός: "Beam us up, Scotty".
 
Δημοσίευση σχολίου



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?