19.2.09
The Faustian moment
Η συμφωνία του Φάουστ με τον Μεφιστοφελή εδραζόταν στη συνειδητοποίηση μιας στιγμής – εκείνης που ο Φάουστ θα ανακάλυπτε μέσω του σατανικού του οικείου το απόγειο της ανθρώπινης ευτυχίας και θα επιθυμούσε να κρατηθεί σε αυτό για πάντα. Στην περίπτωση των Talking Heads αυτό έχει ήδη συντελεστεί στον παράδεισο ενός μπαρ όπου τίποτα δεν συμβαίνει ποτέ κι αυτό το τίποτα είναι κάτι απόλυτα exciting. Δεν είμαι βέβαιος αν οι κιθάρες του συγκεκριμένου Faustian moment είναι πραγματικά αισιόδοξες ή υπαινικτικά σαρκαστικές για το θεμιτό της αναζήτησης της αέναης επανάληψης – αλλά παρηγορούμαι με το να σκέφτομαι ότι ένα μέρος όπου when this kiss is over it will start again / it won’t be any different it will be exactly the same σίγουρα δεν μπορεί να είναι και τόσο άσχημο.
Comments:
<< Home
Πιο δημοκρατικο από .wma; Πετάξατε τον Bill και ενδώσατε στα Linux μάλλον. Κάντε μια επίσκεψη εδώ για το mp3: http://beemp3.com/index.php?q=talking+heads+heaven&st=all
@aerosol: Χμ, ο Neil Young σίγουρα επηρέασε το grunge, για τον Byrne δεν ξέρω, να σου πω την αλήθεια.
@αθήναιος: Α, το άλλο corporate monster, έτσι εξηγείται, μάλιστα.
@aerostatic: We aim to please :P
Δημοσίευση σχολίου
@αθήναιος: Α, το άλλο corporate monster, έτσι εξηγείται, μάλιστα.
@aerostatic: We aim to please :P
<< Home
